Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant Referent Anna Kaczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2019 r. sprawy ze skargi K.P., B.S., E.P., H.P., I.P., I.P., J.P., L.P., M.Z., R.P., S.P., W.P., Z.P. i Z.P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] października 2018 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z (...) w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty po pozostawionej przez M.P. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał na następujące okoliczności sprawy.
Wnioskiem z [...] grudnia 2008 r. K.P., W.P.., L.P.., E.P., I.P.., J.P.., R.P., M.P., S.P., I.P., Z.P., B.S i M.Z. wystąpili do Wojewody (....) o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez ich poprzedników prawnych na byłym terytoriom państwa polskiego. W związku z tym, że wniosek opiewał na wiele nieruchomości, które były własnością różnych osób, organ wojewódzki wydzielił do osobnych postępowań część z nich, o czym poinformował strony pismem z [...] maja 2013 r. Dlatego też postępowanie odnośnie pozostawionych nieruchomości przez M.P. w majątku (...) zostało wydzielone do osobnego postępowania.
Wojewoda (....) decyzją z (....) odmówił K.P., W.P.., L.P.., E.P., I.P., J.P., R.P., M.P., S.P., I.P., Z.P., B.S i M.Z. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez M.P. nieruchomości w majątku (....). W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że głównym powodem, dla którego wydał decyzję odmowną, było nie udowodnienie przez strony, że M.P. zamieszkiwał na byłym terytorium państwa polskiego, a także że się z niego repatriował.
Od przedmiotowej decyzji pełnomocnik stron wniósł odwołanie. W uzasadnieniu podniósł, że Wojewoda (....) naruszył art. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017, poz. 2097; dalej: ustawa z 8 lipca 2005 r.) oraz art. 7 i 77 oraz 79a k.p.a. poprzez stwierdzenie, że wnioskodawcy nie przedłożyli całości należytych dokumentów, a wobec przedłożonych dokonał błędnej ich oceny. Ponadto pełnomocnik zarzucił, że Wojewoda (....) uchybił art. 10 § 1 k.p.a. poprzez uniemożliwienie stronom ustosunkowania się do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przed wydaniem przez organ I instancji decyzji.
Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję (wskazaną na wstępie decyzja z [...] października 2018 r.) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że według art. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r., prawo do rekompensaty przysługuje właścicielowi nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnia on łącznie następujące wymogi:
był w dniu 1 września 1939 r. obywatelem polskim i miał miejsce zamieszkania na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów:
a) art. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o prawie właściwym dla stosunków prywatnych wewnętrznych (Dz. U. poz. 580) lub art. 24 Kodeksu Postępowania Cywilnego (Dz. U. z 1932 r. poz. 934), lub