Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: WSA Maria Tarnowska (spr.) WSA Dariusz Chaciński Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...]. 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. po rozpatrzeniu odwołania K. B. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] o odmowie przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. podało, że wnioskiem z dnia [...] marca 2009 r. K. B. wystąpiła o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu ukończenia 75 roku życia, a Prezydent W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. odmówił przyznania prawa do tego zasiłku, ponieważ wnioskodawczyni nie spełnia ustawowo określonych przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia, w szczególności przesłanek zawartych w art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Od decyzji tej odwołała się K. B., wskazując, że spełnia warunki określone w art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych; podniosła, iż ponosi odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej, tym samym nie przebywa w instytucji zapewniającej nieodpłatnie pełne całodobowe utrzymanie.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. stwierdziło, że z art. 16 ustawy o świadczeniach rodzinnych wynika, iż zasiłek pielęgnacyjny przyznawany jest w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie uprawnionej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, przysługuje m. in. osobie, która ukończyła 75 rok życia.

Z art. 16 ust. 6 tej ustawy wynika, że osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje. Przepis ten sformułowany jest jednoznacznie i nie wymaga interpretacji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. podniosło, że świadczenia - zasiłek pielęgnacyjny i dodatek pielęgnacyjny często mylone ze względu na podobieństwo nazw - są rodzajowo odmienne. Dodatek pielęgnacyjny ma charakter ubezpieczeniowy, a zasiłek pielęgnacyjny - charakter pomocniczy. W sprawach o przyznanie prawa do dodatku pielęgnacyjnego z ubezpieczenia społecznego nie ma podstaw prawnych dla orzeczenia o prawie do innego rodzajowo świadczenia, jakim jest zasiłek pielęgnacyjny z zaopatrzenia społecznego (wyrok SN z dnia 8 stycznia 1999 r., IIUKN 509/98, PP 1999, nr 8, zob. również wyrok SA w Lublinie z dnia 10 czerwca 1999 r. sygn. akt III AUa 238/99, OSA 2000, z. 1, poz. 3). W przeszłości, przy zbiegu prawa do dodatku pielęgnacyjnego z prawem do zasiłku pielęgnacyjnego wypłacano jedno świadczenie wybrane przez uprawnionego (por. wyrok SN z dnia 10 grudnia 1998 r. sygn. akt II UKN 371/98, OSNAPiUS 2000, nr 3, poz. 120). Obecnie sytuacja zbiegu jest niemożliwa co potwierdza art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze