skarg W. w W. oraz W. sp. z o.o. na decyzje Ministra Administracji i Cyfryzacji w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 lipca 2016 r. sprawy ze skarg W. w W. oraz W. sp. z o.o. na decyzje Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. zasądza od Ministra Administracji i Cyfryzacji na rzecz W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Ministra Administracji i Cyfryzacji na rzecz W. sp. z o.o. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia [...] października 2015 r., nr [...] uchylił własną decyzję z dnia [...] października 2014 r., nr [...] i umorzył postępowanie administracyjne.

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Wojewoda [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U Nr 32 poz. 191), decyzją z dnia [...] marca 1995 r., nr [...] przekazał Gminie M. nieodpłatnie nieruchomości położone w obrębie M. w granicach działek nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...]o pow. [...] m2, nr [...]o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, zgodnie ze sporządzonym protokołem inwentaryzacyjnym, opisane na kartach inwentaryzacyjnych nr [...], stanowiącym integralną część tej decyzji.

W. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji.

Rozpoznając powyższy wniosków Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] stwierdził nieważność uprzednio wskazanego orzeczenia Wojewody [...].

Następnie - po rozpoznaniu wniosku Gminy M. o ponowne rozpatrzenie sprawy - Minister Administracji i Cyfryzacji orzeczeniem z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2011 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. akt: I SA/Wa 361/12, uchylił ww. decyzje Ministra Administracji i Cyfryzacji oraz orzeczenie ją poprzedzające.

W następstwie rozpoznania skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 października 2013 r., sygn. akt I OSK 2552/12 oddalił przedmiotową skargę kasacyjną.

Ponownie rozstrzygając sprawę Minister Administracji i Cyfryzacji, wskazaną uprzednio decyzją z dnia [...] października 2014 r., nr [...] stwierdził nieważność powołanej powyżej decyzji komunalizacyjnej z dnia [...] marca 1995 r.

Gmina M. wystąpiła z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy.

Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia [...] października 2015 r., nr [...] uchylił własną decyzję z dnia [...] października 2014 r., nr [...] (pkt [...] decyzji) i umorzył przedmiotowe postępowanie administracyjne (pkt [...] orzeczenia).

Organ administracji podniósł że w stosunkach własnościowych, dotyczących objętych postępowaniem nieruchomości, zaszły zmiany, bowiem gmina M. zbyła na rzecz osób fizycznych działki o nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...].

Wskazał ponadto, że wnioskodawca nie udowodnił, iż posiadał tytuł prawny do skomunalizowanego mienia w dniu [...] maja 1990 r. oraz w dacie wydania decyzji komunalizacyjnej. Nie dysponuje tym tytułem również obecnie. Nie wykazał więc, że posiada legitymację do zainicjowania postępowania, w trybie art. 156 kpa. Organ wyjaśnił przy tym, że to na składającym wniosek ciążył obowiązek wykazania swojego interesu prawnego, upoważaniającego do żądania wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji.

Strona 1/5