Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Sędziowie: WSA Marta Kołtun Kulik (spr.) WSA Agnieszka Miernik Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat M. D., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. D., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] w sprawie umorzenia postępowania dotyczącego potwierdzenia prawa do rekompensaty.
Zaskarżona decyzja Ministra Skarbu Państwa została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z dnia 31 grudnia 2008 r. J. D. wystąpił do Wojewody [...] o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty za majątek pozostawiony przez A. i J. D. w miejscowości P., tj. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia 25 lutego 2009 r., organ wezwał wnioskodawcę do złożenia brakujących dokumentów i oświadczeń, wymaganych w przedmiotowej sprawie - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.).
Pismem z dnia 21 września 2009 r. J. D. wystąpił do organu o włączenie w poczet materiału dowodowego zeznań świadków, [...]. Jednocześnie w dacie tej złożył oświadczenie wymagane w trybie powołanej wyżej ustawy.
Następnie, pismem z dnia 21 września 2009 r. J. D. wystąpił do Wojewody [...] o zawieszenie postępowania do czasu dołączenia do akt sprawy dodatkowego materiału dowodowego.
Pismami datowanymi na dzień 28 września 2009 r. organ wystąpił do [...] Urzędu Wojewódzkiego [...] oraz [...] Urzędu Wojewódzkiego w K. z prośbą o przesłuchanie - w ramach tzw. pomocy prawnej - [...].
Następnie, postanowieniem z dnia [...] października 2009 r., nr [...] Wojewoda [...] zawiesił przedmiotowe postępowanie w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.a. informując, że zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a.: "Jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane". Postanowienie to zostało odebrane przez J. D. w dniu 13 października 2009 r.
Pismem z dnia 10 września 2012 r., w trybie art. 10 k.p.a., Wojewoda poinformował J. D. o możliwości zapoznania się ze zgromadzoną dokumentacją w sprawie, oraz o możliwości składania wyjaśnień i oświadczeń.
Z uwagi na brak wniosku - ze strony J. D. - o podjęcie ww. postępowania Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] umorzył postępowanie dotyczące potwierdzenia J. D. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez A. i J. D. w miejscowosci P., tj. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wojewoda uznał, że niezłożenie przez stronę w terminie wymienionym w art. 98 § 2 k.p.a. wniosku o podjęcie postępowania, skutkuje tym, że żądanie wszczęcia postępowania wyrażone we wniosku o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty uznać należy za niebyłe. Ta okoliczność, pociąga za sobą konieczność umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego w oparciu o art. 105 § 1 k.p.a., czemu wyraz organ administracji powinien dać wydając decyzję o umorzeniu postępowania jako bezprzedmiotowego.