Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie WSA Dariusz Chaciński WSA Elżbieta Lenart Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o. o. w [...] na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Finansów na rzecz [...] Sp. z o. o. w [...] kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją [...] z [...] lutego 2017 r. Minister Rozwoju Finansów (dalej jako organ/minister) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, z późn. zm dalej jako kpa), po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego [...] Sp. z o.o. w [...] (dalej jako skarżąca/spółka) utrzymał w mocy decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...] umarzającą na podstawie art. 105 § 1 w związku z art. 104 § 1 oraz art. 28 kpa postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności: orzeczenia Nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z dnia [...] lutego 1948 r., w przedmiocie przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa pn. [...], ul. [...] oraz orzeczenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] kwietnia 1950 r., wydanego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w sprawie zatwierdzenia protokołu zdawczo-odbiorczego przedsiębiorstwa pn. [...], ul. [...] - w części dotyczącej nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej Sądu Grodzkiego w [...],[...], tom [...], wykaz [...] o pow. 9231 m2, stanowiącej ówcześnie własność S. J..
Organ ustalił, że w dniu [...] lutego 1948 r., Minister Przemysłu i Handlu, działając na podstawie art. 2 ust. 7 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 17, z późn. zm., dalej jako: ustawa), wydał deklaratoryjne orzeczenie Nr [...], potwierdzające przejście ww przedsiębiorstwa na własność Państwa. Objęcie poszczególnych składników majątkowych tego przedsiębiorstwa nastąpiło protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia [...] października 1948 r., sporządzonym przez wyznaczone do tego [...] Zakłady Przemysłu Drzewnego Przedsiębiorstwo Państwowe Wyodrębnione w [...]. W ww. protokole stwierdzono, że integralną częścią składową przejmowanego przedsiębiorstwa są grunty znajdujące się w jego obrębie, które stanowiły własność osób trzecich. Załącznik nr 1e do ww protokołu odnosi się do parceli zapisanej w księdze wieczystej Sądu Grodzkiego w [...],[...], tom [...], wykaz [...] o pow. 9231 m2, w której jako właściciel został wskazany S. J.. Dalej organ podał, że Minister Przemysłu Lekkiego, działając w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 1950 r., zatwierdził przedmiotowy protokół zdawczo - odbiorczy z dnia [...] października 1948 r. ustalając, że wszystkie składniki w nim ujęte stanowią część składową tego przedsiębiorstwa i przechodzą na własność Państwa. Znacjonalizowana wraz z przedsiębiorstwem niemieckim sporna nieruchomość, po zamknięciu księgi wieczystej [...], tom [...], karta [...], została przeniesiona do księgi wieczystej KW [...] i oznaczona jako działka nr [...] o pow. 0,9251 ha, obręb ewidencyjny [...].
W sprawie ustalono, iż postanowieniem z dnia [...] maja 1990 r., sygn. akt
[...], Sąd Rejonowy w [...], przy udziale Skarbu Państwa oraz A. M., oddalił wniosek Ośrodka Badawczo - Rozwojowego [...] w [...] o zasiedzenie nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], o pow. 1125 m2, stanowiącej część nieruchomości objętej księgą wieczystą KW Nr [...]. Sąd powszechny ustalił wówczas, że wpisanym właścicielem w ww. księdze wieczystej jest A. M. (następca S. J.). Sąd ten stwierdził również, że opisanym wyżej orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 1950 r. Minister Przemysłu Lekkiego ustalił, że składniki majątkowe objęte protokołem zdawczo - odbiorczym, sporządzonym dnia [...] października 1948 r. przeszły na własność Państwa na podstawie art. 2 ustawy, w tym nieruchomość S. J., po którego śmierci wyłącznym jej właścicielem została ww A. M. Minister podkreślił, że w końcowym akapicie ww. postanowienia oddalającego wniosek o zasiedzenie - stwierdzono, że "skoro opisanymi wyżej orzeczeniami Ministra Przemysłu i Handlu z [...].02.1948 r. i Ministra Przemysłu Lekkiego z [...].04.1950r. objęta wnioskiem nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa to bezprzedmiotowe i niedopuszczalne jest dalsze stwierdzenie jej zasiedzenia ponownie przez Skarb Państwa. Nie zmienia tego fakt, że Skarb Państwa nie został wpisany do księgi wieczystej".