Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2018 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...], obie w zakresie stwierdzenia, że [...] majątku ziemskiego [...] [...] obejmująca działkę nr [...] podpadała pod działanie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r.; 2. w pozostałym zakresie skargę oddala; 3. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz J. P. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] lutego 2018 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania J. P. z [...] maja 2015 r. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] utrzymał powyższą decyzję w mocy.
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2011 r. J. P. wystąpiła o wydanie decyzji stwierdzającej, że część majątku W. K., położonego w [...][...], tzw. ,,[...]" o powierzchni [...] ha, w tym zabudowania mieszkalne i grunty wykorzystywane przez [...] [...] ,,[...]" w [...] oraz lasy o powierzchni [...] ha, nie podpadały pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.).
W wyniku rozpoznania wniosku Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...], stwierdził, że "[...]" majątku ziemskiego [...][...] obejmująca działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...],[...], [...], [...], [...], [...], [...] (granica na załączonej mapie kolorem zielonym, wskazana przez geodetę uprawnionego), gmina [...], stanowiąca byłą własność W. K. podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu oraz umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, stwierdzającej, że nieruchomość stanowiąc las o powierzchni [...] ha, wchodzący w skład majątku ziemskiego [...][...] nie podlegała przejęciu na cele reformy rolnej na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu.
Od decyzji Wojewody [...] odwołanie złożyła J. P., która zarzuca jej naruszenie przepisów dekretu oraz rozporządzenia. W dalszej części odwołania odnosi się do kwestii przeznaczenia gruntów objętych wnioskiem na cele rolne i podnosi, że zarówno resztówka, jak i las nie zostały przeznaczone na cele rolnicze, co czyni jej zdaniem ich przejęcie nieważnym. Ponadto odwołująca kwestionuje związek funkcjonalny istniejący między dworem, a pozostałą częścią majątku. Z uwagi na wymienione argumenty odwołująca wniosła o zmianę decyzji Wojewody i przyjęcie, że tzw. resztówka majątku [...][...] oraz lasy o obszarze [...] ha nie podpadały pod działanie dekretu.
Rozpatrując odwołanie, organ podniósł, że zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu na własność Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele reformy rolnej przechodziły bezzwłoczne bez żadnego wynagrodzenia w całości tylko te nieruchomości ziemskie o charakterze rolniczym (mogące być wykorzystane na cele wskazane w art. 1 tego dekretu część druga), które stanowiły własność lub współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich łączny obszar przekraczał bądź 100 ha powierzchni ogólnej, bądź 50 ha użytków rolnych, a na terenie województwa poznańskiego, pomorskiego i śląskiego, jeżeli ich łączny rozmiar przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej, niezależne od wielkości użytków rolnych tej powierzchni. Zestawienie obu ujętych w przepisie przypadków odwołujących się do parametrów wielkości powierzchni nieruchomości wskazuje, że dekretem były objęte nie tylko takie nieruchomości ziemskie, w których użytki rolne przekraczały powierzchnię 50 ha, lecz również i takie nieruchomości ziemskie, w których powierzchnia obszaru nadającego się do wykorzystania do produkcji rolnej (a więc obejmująca nie tylko użytki rolne) przekraczała 100 ha. Zgodnie z art. 2 ust. 2 dekretu nieważne są wszystkie prawne i fizyczne działy nieruchomości dokonane po dniu 1 września 1939 r. Natomiast podstawę do orzekania w drodze administracyjnej o tym, czy dana nieruchomość lub jej część wchodzi w skład nieruchomości ziemskiej, o której mowa w art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu, stanowi § 5 rozporządzenia.