Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Agnieszka Miernik Protokolant Ewa Czarnota po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2010 r. sprawy ze skargi [...] Związku [...] w B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego [...] Związku [...] w B. kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...].06.1992 r. nr [...], wydaną w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10.05.1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm. - dalej: Przepisy wprowadzające), przekazał nieodpłatnie na własność [...] Związku [...] mienie ogólnonarodowe położone na terenie Gmin: [...], składające się z ruchomości i innych składników majątkowych będących w dyspozycji [...] Przedsiębiorstwa [...] w K., zgodnie z protokołem stanowiącym integralną część decyzji.

Gmina P., która była członkiem związku komunalnego, wnioskiem z dnia 27.07.2005 r. wystąpiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji Wojewody [...] z dnia [...].06.1992 r. W ocenie wnioskodawcy kwestionowana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.), gdyż nie obejmowała nieruchomości gruntowych, na których znajdowały się [...] i budynki [...], wymienione w protokole przekazania, stanowiącym integralną część decyzji. Narusza to, zdaniem Gminy, art. 47 § 1 i art. 48 K.c., gdyż budynki nie stanowiły w dacie przekazania odrębnego od gruntu przedmiotu własności, nie mogły więc podlegać komunalizacji w oddzieleniu od nieruchomości, której są częścią składową.

Decyzją nr [...] z dnia [...].03.2006 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...].06.1992 r. nr [...] uznając, iż przekazane mienie jest związane z realizacją zadań [...] Związku [...], a jego przekazanie Związkowi w oparciu o art. 5 ust. 3 Przepisów wprowadzających nie pozostaje w sprzeczności z prawem. Przepis art. 49 K.c. wyłącza określone urządzenia trwale z gruntem związane z działania zasady superficies solo cedit (art. 47 i 48 K.c.), co znajduje zastosowanie w niniejszym przypadku, gdyż w spornych budynkach znajdują się [...] ([...]) służące do produkcji [...]. Stanowią one zatem, w myśl art. 49 K.c., części składowe przedsiębiorstwa i mogły być przekazane związkowi [...] niezależnie od nieruchomości gruntowych, na których są położone.

Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją z dnia [...].03.2006 r. wystąpiła Gmina P. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że na podstawie art. 5 ust. 3 Przepisów wprowadzających można przekazać tylko takie mienie, które zarówno w dniu 27.05.1990 r., jak też w dniu podejmowania decyzji o komunalizacji, stanowi własność ogólnonarodową (państwową). W ocenie wnioskodawcy między wskazanymi datami nastąpiło jednak uwłaszczenie z mocy prawa [...] Przedsiębiorstwa [...] w K., na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.09.1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464 ze z.), ze skutkiem na dzień 5.12.1990 r. Oznacza to, że przekazane mienie utraciło status mienia ogólnonarodowego (państwowego) na rzecz mienia przedsiębiorstwa (art. 441 K.c.) i nie mogło być w dacie [...].06.1992 r. przekazane w trybie art. 5 ust. 3 Przepisów wprowadzających, gdyż przepis ten odnosi się tylko do mienia ogólnonarodowego. Należy też mieć na uwadze, że przeniesienie własności mienia ze Skarbu Państwa na rzecz związku [...] nie może tworzyć domniemań, co do zakresu przedmiotu komunalizacji.

Strona 1/3