Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Jolanta Dargas Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 r. sprawy ze skargi W.S. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania administracyjnego oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...], Minister Skarbu Państwa, po rozpatrzeniu zażalenia W.S., utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] października 2015 r., nr [...], odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postanowieniem Wojewody [...] z [...] czerwca 2009 r. postępowania z wniosku W. S. o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP przez K. M. i K. M., w województwie [...], obecnie znajdującej się na terenie L.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe postanowienie Ministra Skarbu Państwa złożyła W. S.
Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym;
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2008 r. W. S. wystąpiła do Wojewody [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. M. i K. M. nieruchomości poza obecnymi granicami RP, w województwie [...], obecnie znajdującej się na terenie L.
Wnioskiem dniu [...] maja 2009 r. W. S. zwróciła się do Wojewody [...] o zawieszenie postępowania z powodu trudności w skompletowaniu dokumentów.
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...], Wojewoda [...] zawiesił, na wniosek strony, postępowanie w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty pouczając jednocześnie stronę o konsekwencjach prawnych wynikających z art. 98 § 2 kpa.
Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...], Wojewoda [...] umorzył, na podstawie art. 105 § 1 kpa, postępowanie w sprawie jako bezprzedmiotowe, z uwagi na to, iż strona nie zwróciła się w przewidzianym terminie z wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania.
Pismem z dnia [...] października 2015 r. W. S. skierowała do Wojewody [...] wniosek o podjęcie postępowania i przywrócenie terminu do dokonania tej czynności, o którym mowa w art. 98 § 2 kpa.
Postanowieniem z dnia [...] października 2015 r., nr [...], Wojewoda [...] odmówił W. S. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP wskazując, że termin do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania określony w art. 98 § 2 kpa jest terminem prekluzyjnym. Bez względu na okoliczności jest to termin o charakterze nieprzywracalnym, czego konsekwencją jest niemożność zastosowania instytucji przywrócenia terminu określonej w art. 58 § 1 kpa.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła W. S. podnosząc, iż wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania nie złożyła w ustawowym terminie ze względu na zły stan zdrowia oraz brak wiedzy o instytucji przywrócenia terminu. Zakwestionowała ponadto stanowisko organu, iż termin do złożenia takiego wniosku jest terminem nieprzywracalnym.