Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) Sędzia WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2013 r. sprawy ze skargi J. R. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej po rozpatrzeniu odwołania J. R. na podstawie art. 138 § 1 pt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] o ustaleniu odszkodowania w wysokości: [...] zł na rzecz J. R. z tytułu nabycia z mocy prawa przez Województwo [...] nieruchomości położonej na terenie gminy Z., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr [...] o pow. [...] ha oraz nr [...], o pow. [...] ha, obręb [...].
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Nieruchomość położona w gminie Z. , obręb [...] oznaczona jako działki nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha decyzją Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2011 r. Nr [...], została przeznaczona pod budowę obejścia ul. [...] w Z. w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...]. Z dniem [...] kwietnia 2011 roku, tj. z dniem uzyskania waloru ostateczności wspominany grunt stał się własnością Województwa [...]. Badając stan prawny nieruchomości ustalono, że w dniu, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, działki nr [...] oraz nr [...] stanowiły własność J. R. (dowód: protokół z badania księgi wieczystej nr [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Z. V Wydział Ksiąg Wieczystych).
Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] Wojewoda [...] orzekł o ustaleniu na rzecz J. R. odszkodowania w wysokości [...] zł za przejęcie z mocy prawa na rzecz Województwa [...] nieruchomości położonej w gminie Z., obręb [...], oznaczonej jako działki nr [...].
W toku prowadzonego postępowania organ pierwszej instancji wyjaśnił, że materialnoprawną podstawę dla wydania przedmiotowej decyzji stanowiły przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach, przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. nr 193, poz. 1194 ze zm.) - dalej jako specustawa. W myśl art. 18 ust. 1 specustawy wysokość odszkodowania ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. Ponadto do ustalenia wysokości odszkodowania mają również zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) - dalej jako u.g.n. oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 roku w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.).
Wojewoda [...] wskazał, że w rozpoznawanej przez niego sprawie w dniu 3 lutego 2012 r. rzeczoznawca majątkowy K. K. sporządził operat szacunkowy. Dla potrzeb wyceny biegły określił rynek nieruchomości gruntowych, niezabudowanych, przeznaczonych w studium pod uprawy polowe i położonych w pobliżu przedmiotu wyceny. Uwzględniając analizę zachowań rynku i dane transakcyjne wycenił przedmiotową nieruchomość stosując podejście porównawcze - metodę porównywania parami. A zatem porównał nieruchomość będącą przedmiotem wyceny, której cechy są znane, kolejno z nieruchomościami podobnymi, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości.