Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Żurawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za prowadzenie placówki bez zezwolenia oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzje Wojewody [...] z dnia [...] października 2010 r., nr [...] wymierzającą karę pieniężną za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia, w ramach działalności gospodarczej, placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym oraz niepełnosprawnym "Dom Opieki X" w M. przy ul. [...], w gminie [...].
Decyzja powyższa wydana została w następującym stanie faktycznymi i prawnym sprawy"
Pismem z dnia [...] listopada 2010 r. [...] Urząd Wojewódzki w K. poinformował S. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: Y, ul. [...] w S., o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawi nałożenia, kary pieniężnej, z prowadzenie w ramach działalności gospodarczej placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawny, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia [...] października 2010 r. Wojewoda [...] nałożył na S. M. karę pieniężną w wysokości [...] złotych za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia, placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawny, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. W uzasadnieniu organ wskazał, że w toku prowadzonego postępowania administracyjnego ustalił, że S. M. posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą, której jednym z przedmiotów działalności jest pomoc społeczna z zakwaterowaniem. Wskazał ponadto, że placówce, prowadzonej w budynku będącym własnością małżonków M., firma S. M. świadczy usługi opiekuńczo-pielęgnacyjne względem każdego z mieszkańców. Jak wynika z ustaleń organu (kontrola przeprowadzona w dniach [...] sierpnia 2010 r.) opiekę nad mieszkańcami placówki sprawują małżonkowie M. oraz ich pełnoletni syn M. M. Jednocześnie organ wskazał, że ustalenia protokołu z przedmiotowej kontroli jednoznacznie wskazują, że prowadzona przez S. M. działalność, spełnia znamiona działalności gospodarczej polegającej na prowadzeni placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. Wojewoda [...] wskazał ponadto, że w trakcie prowadzonego przez organ postępowania wyjaśniającego, wpłynęła pisemna informacja S. M., że podjął on działania inwestycyjne w przedmiotowej placówce, aby spełnić wymogi wynikające z przepisu art. 68 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 175, poz. 1362).
Od decyzji powyższej pismem z dnia [...] listopada 2010 r., S. M. złożył odwołanie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i o umorzenie postępowania ewentualnie o rozważnie możliwości odstąpienia od egzekwowania i umorzenie nałożonej kary pieniężnej.
Po rozpatrzeniu odwołania, Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2010 r. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie wskazał na przepis art. 67ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym działalność w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku może być prowadzona po uzyskaniu zezwolenia wojewody. Wskazał ponadto na ustalenia organu I instancji w zakresie prowadzenia w/w placówki przez S. M. Minister uznał, że organ pierwszej instancji w sposób prawidłowy wyjaśnił wszystkie okoliczności faktyczne, które pozwoliły na właściwe zastosowanie normy przepisu art. 130 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej.