Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.), sędzia WSA Joanna Skiba, Protokolant referent Agnieszka Stefańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2021 r. sprawy ze skargi I. B. na decyzję Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2021 r., nr [...] Minister Rodziny i Polityki Społecznej, po rozpatrzeniu odwołania I. B. od decyzji Wojewody [...] z [...] października 2020 r., nr [...] w sprawie ustalenia i zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Minister wskazał, że ostateczną decyzją z [...] grudnia 2019 r., nr [...] Wojewoda [...] odmówił I. B. prawa do świadczeń rodzinnych w formie dodatku dyferencyjnego za okres od [...] lutego 2018 r. do [...] października 2018 r. na dzieci: J. J. i M. J. w postaci zasiłków rodzinnych i dodatków do zasiłków rodzinnych. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda podkreślił, że z uwagi na zatrudnienie ojca dzieci M. J. na terytorium [...] w sprawie miały zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego od [...] lutego 2018 r. do [...] października 2018 r. Wojewoda [...] wskazał ponadto, że w tym okresie wnioskodawczyni była osobą nieaktywną zawodowo, w związku z czym pierwszeństwo do wypłaty świadczeń leżało po stronie [...].
W konsekwencji powyższego Wojewoda [...] decyzją z [...] października 2020 r., nr [...] uznał, że świadczenia rodzinne w kwocie [...] zł, wypłacone za okres od [...] lutego 2018 r. do [...] października 2018 r. są świadczeniami nienależnie pobranymi i podlegają zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, naliczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczeń oraz wezwał stronę do zwrotu kwoty wraz z odsetkami.
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda [...] powołał się na decyzję z [...] grudnia 2019 r. dotyczącą odmowy prawa do świadczeń rodzinnych i wskazał, że decyzja ta jest ostateczna. Wojewoda podkreślił, że z uwagi na pierwszeństwo do wypłaty świadczeń po stronie [...], świadczenie w Polsce zostało wypłacone mimo braku prawa do niego. Wobec tego świadczenia rodzinne za okres od [...] lutego 2018 r. do [...] października 2018 r. w Polsce są świadczeniami nienależnie pobranymi.
Minister wskazał, że powyższe świadczenia zostały przyznane wnioskodawczyni na podstawie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy G. z [...] października 2017 r., nr [...]. Decyzja ta została następnie uchylona decyzją Burmistrza z [...] czerwca 2019 r., nr [...] w związku z zastosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. W okresie objętym zaskarżoną decyzją świadczenia zostały wypłacone do października 2018 r.
Od decyzji Wojewody [...] z [...] października 2020 r. odwołanie wniosła I. B. wskazując, że decyzja została wydana z naruszeniem przepisów, ponieważ błędnie ustalono, że podlega ona przepisom o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Ponadto wskazała, że nie tworzyła wspólnego gospodarstwa domowego z ojcem dzieci M. J. Nie informowała organu wypłacającego świadczenia o przebywaniu ojca dzieci za granicą, ponieważ nie posiadała takiej wiedzy.