Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Sędzia WSA Bogdan Wolski Protokolant Ewa Czarnota po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2010 r. sprawy ze skargi E. P. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania oddala skargę.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] stycznia nr [...] po rozpatrzeniu wniosku E. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2008 r. nr [...]] zwracającym podanie "o doprowadzenie posesji w D. i na koszt winnych (...) do stanu z 1997 r., oraz rzetelnej, z urzędu wyceny moich strat związanych z dewastacją i degradacją zabytkowej posesji" utrzymał w mocy powyższe postanowienie.
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] maja
2008 r. zwrócił E. P. podanie z dnia 13 kwietnia 2008 r. "o doprowadzenie posesji w D. i na koszt winnych (...) do stanu z 1997 r., oraz rzetelnej, z urzędu, wyceny moich strat związanych z dewastacją i degradacją zabytkowej posesji".
W uzasadnieniu Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wskazał, że zgłoszone żądanie nie może zostać rozpoznane przez żaden organ administracji w drodze decyzji administracyjnej. Żądanie takie może być rozpoznane wyłącznie jako sprawa cywilna przez sąd powszechny".
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, dochowując ustawowego terminu, złożył E. P. wskazując, iż "nie postrzega (...) racjonalnej motywacji wnoszenia zgodnie z sugestią MKiDN sprawy do sądu z powództwa cywilnego oraz dochodzenia swoich słusznych roszczeń".
W wyniku ponownej analizy akt sprawy organ podniósł, że podanie wniesione do organu niewłaściwego, gdy organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych podania, a także podanie którego treść wskazuje na właściwość sądu powszechnego, organ, do którego takie podanie wniesiono, zwraca je wnoszącemu (art. 66 § 3 kpa).
Zgodnie z art. 89 pkt. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa narodowego jest organem ochrony zabytków, w imieniu którego zadania i kompetencje w tym zakresie, wykonuje Generalny Konserwator Zabytków.
Na podstawie art. 90 ust.2 ww. ustawy, do zadań wykonywanych przez Generalnego Konserwatora Zabytków należy w szczególności: opracowywanie krajowego programu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz z koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego i realizacją kontraktów wojewódzkich w sprawach opieki nad zabytkami, prowadzenie krajowej ewidencji zabytków i krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem, wydawanie decyzji, postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych, organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie przestrzegania oraz stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewódzkich konserwatorów zabytków, promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytków, organizowanie szkoleń dla służb konserwatorskich, organizowanie konkursów promujących opiekę nad zabytkami, w tym przyznawanie wyróżnień, nagród pieniężnych lub rzeczowych, opiniowanie wniosków o nadanie odznaki "Za opiekę nad zabytkami", współpraca z organami administracji publicznej w sprawach ochrony zabytków, organizowanie szkoleń w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią Polski, pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.