Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2015 r. sprawy ze skargi I.G i T. G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. N., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] stycznia 2015 r. nr [...]utrzymał w mocy własną decyzję z [...] lipca 2014 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z [..] grudnia 1987 r. uchylającej decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z [...] września 1987 r. i odmawiającej przyznania odszkodowania za nieruchomość [...] położoną przy ul. [...]
Decyzja Ministra Infrastruktury i Rozwoju wydana została przy następujących ustaleniach stanu faktycznego i ocenie prawnej sprawy.
Decyzją z [...] grudnia 1987 r. nr [...] Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu W., w następstwie rozpoznania odwołania I. G., uchylił decyzję Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z [...] września1987 r. nr [...] i odmówił ustalenia odszkodowania za utraconą nieruchomość [...] położoną przy ul. [...], oznaczoną nr hip. [...], a stanowiącą przeddekretową własność K.G. o, którego następcą prawnym (obok T. G.) była odwołująca się.
Powyższa decyzja została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 28 kwietnia 1988 r. sygn. akt IV SA 172/88 skargę oddalił, podnosząc, że w okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy organ prawidłowo orzekł o odmowie ustalenia odszkodowania. Sąd ów, odwołując się do obowiązujących w dacie wydania decyzji przepisów art. 89 ust. 1 i art. 101 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. - o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (wedle numeracji jej pierwotnego tekstu - Dz.U. Nr 22, poz. 99) wywodził, że brak było podstaw do uwzględnienia żądania strony, gdyż z mocy ww. przepisów nastąpiło wygaszenia roszczeń o odszkodowanie przewidzianych w art. 7 ust 4 i 5 oraz art.8 dekretu z 26 października 1945 r. -o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. nr50, poz. 279 ze zm.). Podnosił ponadto, iż nie ma także podstaw do przyznania odszkodowania przewidzianego w art. 90 ust. 2 powoływanej ustawy, gdyż przedmiotowa działka przy ul. [...] zabudowana była i jest budynkiem wielomieszkaniowym, a nie budynkiem jednorodzinnym.
Pismem z 16 lipca 2013 r. I. G. i T. G. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu [...] z [...] grudnia 1987 r., odwołując się m.in. do orzeczenia Sądu Najwyższego z 22 stycznia 2013 r. sygn. akt III CZP 73/12 z 22 stycznia 2013 r., z którego ich zdaniem miało wynikać, że wszystkim właścicielom nieruchomości [...], którym te nieruchomości odebrane zostały na podstawie dekretu z 26 października 1945 r. ma przysługiwać odszkodowanie.
W następstwie rozpoznania tego wniosku, Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] lipca 2014 r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji. W motywach podjętego rozstrzygnięcia Minister wskazał na wydany w sprawie prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 kwietnia 1988 r. oddalający skargę na decyzję z 1987 r. Odwołując się zaś do poglądu wyrażonego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2010 r. I OSK 1400/09 wywodził, że organ administracji nie może automatycznie odmówić wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji tylko dlatego, że sąd administracyjny skargę na tę decyzję oddalił, ale badaniu podlegać musi kwestia czy oddalenie skargi nastąpiło w wyniku rozważenia przez ów sąd także okoliczności odpowiadających przesłankom kwalifikującym do jej wzruszenia podnoszonym obecnie przez stronę. Mając jednak na względzie, że wnioskodawcy nie podnieśli żadnych nowych okoliczności, które nie byłyby już ocenione przez Sąd przy podejmowaniu wyroku w dniu 28 kwietnia 1988 r. które mogłyby świadczyć o tym, że decyzja Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami [...] obarczona jest kwalifikowaną wadą z art. 156 § 1 k.p.a. brak jest podstaw do stwierdzenia jej nieważności.