Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Miernik Sędziowie WSA Gabriela Nowak (spr) WSA Emilia Lewandowska Protokolant specjalista Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2016 r. sprawy ze skarg M. Z., B. R., A. R., A. R., K. P., K. C., J. M., G. M., Z. G., J. L., J. W., T. W., J. K., L. A., J. A., M. S., E. B., W. B., J. M., W. M., W. R., M. M., Z. M., S. K., M. K., S. K., A. S., P. S., S. C., K. C., E. J., E. J., P. Z., L. L., U. B., T. W., W. D., W. D., O. M., K. M., E. M., Skarbu Państwa - Starosty [...], D. K., [...] Komitetu [...], M. L., M. K., D. K., S. M., J. M., Gminy M., A. R., S. R., H. M., T. M., M. G., J. M., M. M., T. B., M. B., A. G., S. J., E. B., G. B., J. C., A. G., M. G., G. U., R. K., S. K., J. R., J. R., S. F., M. P., M. W., E. W., B. C., P. C., E. T., L. T., L. B., Z. B., S. H., M. W., P. S., C. R., W. R., I. T., S. J., A. O., W. Ł., T. Ł., B. K., E. R., T. T., C. C., K. C., I. K., L. G., W. W., D. W., Gminy R., K. W., S. T., A. S., E. S., J. C., E. K., P. S.A., Z. T., M. G., N. G., B. G., M. S., E. W., M. K., W. K., E. K., M. K., S. M., U. P., T. B., N. B., W. P., E. A., T. Ł., B. C., H. T., C. W., M. P., I. P., R. P., J. A., L. A., E. K., L. S., M. S., U. B., J. C., K. C., T. R., E. R., W. O., R. O., M. B., R. B., M. W., R. Z., R. M., A. M., J. R., H. R., J. P., D. P., I. S., M. B., J. M., D. M., A. R., M. K., M. L., M. S., J. P., E. Z., E. B., M. B., M. K., M. K., A. W., K. D., E. W., P. D., J. D., T. A., B. O., M. K., W. L., W. D., M. J., M. J., H. P., R. P., M. P., A. P., M. P., A. B., J. K., Ł. S., C. S., E. S., B. B., J. Z., A. Z., B. Z., D. Z., I. P., W. P., W. N., J. P., T. P., C. P., K. K., P. B., J. S., I. O., W. O., D. K., A. K., M. O., J. H. i M. H. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargi.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] grudnia 2013 r. nr [...] uchylił pkt 1 i 2 własnej decyzji z [...] kwietnia 2010 r. nr [...] (pkt 1) i stwierdził nieważność orzeczenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z [...] października 1948 r. nr [...] oraz utrzymanego nim w mocy orzeczenia Wojewody [...] z [...] marca 1948 r. nr [...] w części dotyczącej nieruchomości ziemskiej "X" oraz "Y" (pkt 2) oraz umorzył postępowanie z wniosku Gminy R. o ponowne rozpatrzenie sprawy w zakresie obejmującym pkt 3 decyzji z [...] kwietnia 2010 r. (pkt 3).
Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wojewoda [...] orzeczeniem z [...] marca 1948 r., działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. R.P. Nr 10, poz. 51), powoływanego dalej jako "rozporządzenie", uznał, że nieruchomość ziemska "Dobra Ziemskie [...]", położona w gminie S., powiat [...], uregulowana w księdze hipotecznej pod nazwą 1) "X", 2) "Y", 3) "Z", o ogólnym obszarze [...] ha, stanowiąca własność B. G., podpada pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. R.P. z 1945 r. Nr 3 poz. 13), powoływanego dalej jako "dekret".
Minister Rolnictwa i Reform Rolnych, na skutek odwołania B. G., orzeczeniem z [...] października 1948 r. utrzymał powyższe orzeczenie w mocy.
W. G. (następca prawny byłej właścicielki) wnioskiem z 27 lutego 2001 r., powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", wystąpił o stwierdzenie nieważności ww. orzeczeń i wskazał, że przejęte nieruchomości, tj. "X" o pow. [...] ha, "Y" o pow. [...] ha i "Z", o pow. [...] ha, wyodrębnione hipotecznie, błędnie potraktowane zostały jako jedna nieruchomość i zakwalifikowane jako dobra ziemskie podlegające nacjonalizacji na podstawie dekretu. Wnioskodawca podał, że nieruchomości "X" i "Y", zgodnie ze szczegółowym planem zagospodarowania, przeznaczone były pod budownictwo mieszkaniowe, obiekty użyteczności publicznej oraz drogi i w chwili wejścia w życie dekretu podzielone zostały na parcele budowlane, z których część została sprzedana. Z kolei "Z" przygotowany miał plan parcelacji na działki budowlane, zgodnie z ww. planem zagospodarowania. Z powyższego wynika, że przedmiotowe nieruchomości nie miały charakteru nieruchomości ziemskiej, a tym samym nie można było stosować do nich przepisów dekretu.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] maja 2002 r. nr [...], utrzymaną w mocy decyzją z [...] września 2002 r. nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności orzeczeń z [...] marca 1948 r. i [...] października 1948 r. uznając, że brak jest podstaw do przyjęcia, że zostały one wydane z rażącym naruszeniem prawa.