Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie Sędzia WSA Joanna Skiba Sędzia WSA Przemysław Żmich ( spr.) Protokolant referent stażysta Wiktoria Sosnowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Rozwoju na rzecz [...] solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Minister Inwestycji i Rozwoju, po rozpatrzeniu odwołania [...], decyzją z [...] stycznia 2019 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] października 2018 r. nr [...] stwierdzającą, że Gmina [...] nabyła z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r., prawo własności nieruchomości, położonej w jedn. ewid. [...], obr. [...], oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...] i nr [...] o pow. [...], objęte Kw nr [...], zajętej pod drogę gminną, ul. [...] w [...] (obecnie nowy nr drogi: [...]).

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

Wojewoda [...], działając na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) - dalej zwanej "ustawą", decyzją z [...] października 2018 r. stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę [...], prawa własności nieruchomości, położonej w jedn. ewid. [...], obr. [...], oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...] i nr [...] o pow. [...], objęte Kw nr [...], zajętej pod drogę gminną, ul. [...] w [...] (obecnie nowy nr drogi: [...]).

Od ww. decyzji odwołanie złożyli [...].

Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z [...] stycznia 2019 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] października 2018 r. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy nabycie własności nieruchomości z mocy prawa nastąpiło, jeżeli 31 grudnia 1998 r. spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: - nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, - nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną, - nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego.

Dalej organ wskazał, że przedmiotowa nieruchomość oznaczona jako działka nr [...] (wydzielona odpowiednio z działek nr [...], powstałych z działki nr [...]) zarówno 31 grudnia 1998 r., jak i w chwili obecnej stanowi własność [...], co potwierdza treść Kw nr [...]. Oznacza to, że przedmiotowa działka 31 grudnia 1998 r. nie stanowiła własności Skarbu Państwa, ani jednostek samorządu terytorialnego.

Drugą przesłanką z art. 73 ust. 1 ustawy jest zajętość nieruchomości pod drogę publiczną 31 grudnia 1998 r. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222), w brzmieniu obowiązującym 31 grudnia 1998 r. - dalej zwanej "udp", drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Ponadto art. 4 ust. 1 pkt 1 udp wskazywał, że pojęcie drogi utożsamiane z pojęciem pasa drogowego, to także wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz do ruchu pieszych wraz z leżącymi w jego ciągu obiektami inżynierskimi, placami, zatokami postojowymi oraz znajdującymi się w wydzielonym pasie terenu chodnikami, ścieżkami rowerowymi, drogami zbiorczymi, drzewami i krzewami oraz urządzeniami technicznymi związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu.

Strona 1/10