Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.) WSA Bogdan Wolski Protokolant Agnieszka Bieniewska Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia uchwały o nadaniu stopnia naukowego oddalono skargę.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] postanowiła uchylić uchwałę Centralnej Komisji z dnia [...] czerwca 1995 r. zatwierdzającą uchwałę Rady Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu [...] w T. z dnia [...] lutego 1995 r. o nadaniu M. K. stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie [...].
W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów podała, że Rada Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu [...] w T. uchwałą z dnia [...] lutego 1995 r. nadała M. K. stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie [...].
Uchwałą z dnia [...] czerwca 1995 r. Centralna Komisja zatwierdziła uchwałę Rady Wydziału o nadaniu stopnia doktora habilitowanego.
Postanowieniem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] kwietnia 2008 r. z urzędu wznowione zostało postępowanie w przewodzie habilitacyjnym, zakończone uchwałą Rady Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu [...] w T. z dnia [...] lutego 1995 r. o nadaniu M. K. stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk humanistycznych.
Z informacji uzyskanej z Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu [...] w T. (pismo z dnia 19 marca 2008 r.) przez Centralną Komisję wynikało, że rozprawa habilitacyjna powstała z niedopuszczalnym wykorzystaniem tekstów innego autora.
W związku z powyższym sprawa wraz z dokumentacją została przekazana do tego Wydziału w celu ponownej oceny z uwzględnieniem ujawnionych obecnie okoliczności sprawy. Na tej podstawie Rada Wydziału miała rozstrzygnąć kwestię uchylenia poprzedniej uchwały o nadaniu stopnia doktora habilitowanego wraz z odmową nadania stopnia we wznowionym postępowaniu, bądź utrzymania tej uchwały w mocy.
Uchwałą z dnia [...] czerwca 2009 r. Rada Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu [...] w T. w głosowaniu tajnym większością głosów poparła wniosek Komisji RW o nie wszczynanie przewodu habilitacyjnego dr. M. K. Wobec powyższego Rada Wydziału nie wszczęła przewodu habilitacyjnego.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów stwierdziła, iż w niniejszej sprawie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, w zakresie w jakim przewidują okresy przedawnienia, nie mają "odpowiedniego" zastosowania na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy. Art. 146 § 1 kpa odnosi się do podstaw wznowienia określonych w art. 145 § 1 i art. 145 a Kodeksu. Tymczasem ustawodawca w art. 29 ust. 2 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym wprowadził nową, samodzielną przesłankę wznowienia o charakterze szczególnym. Przesłanka ta w sprawie o nadanie stopnia naukowego ma pierwszeństwo przed przesłankami wymienionymi w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. W tego rodzaju sprawach nie stosuje się przesłanek terminu, w tym terminu przedawnienia z art. 146 § 1 kpa (por. wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2008 r. IOSK 1590/07, niepublikowany).
Zdaniem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, nie można się zgodzić z twierdzeniem, że podstawa wznowienia z art. 29 ust. 2 ustawy jest odpowiednikiem podstawy wznowienia z art. 145 § 1 pkt 5 kpa. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 stycznia 2007 r. sygn. akt I OSK 1537/06 (niepublikowany) podniósł bowiem, że praca naukowa mająca znamiona przestępstwa z art. 115 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, poza odrębnym przypadkiem z art. 29 ust. 2 ustawy, może być różnie kwalifikowana, w zależności od znaczenia, jakie nadaje jej organ wznowieniowy. Plagiat może bowiem stanowić podstawę wznowienia postępowania z art. 145 § 1 pkt 2 (przestępstwo), art. 145 § 1 pkt 1 (fałszywy dowód) lub z art. 145 § 1 pkt 5 (nowy, istotny dla sprawy i nieznany organowi dowód przed wydaniem decyzji).