Sprawa ze skargi na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów w przedmiocie odmowy wszczęcia przewodu habilitacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogdan Wolski (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Lenart WSA Monika Nowicka Protokolant Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi W.C. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia przewodu habilitacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] utrzymała w mocy uchwałę Rady Naukowej Instytutu Badań [...] Polskiej Akademii Nauk w W. z dnia [...] marca 2008 r. odmawiającą dr W. C wszczęcia przewodu habilitacyjnego. W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wskazała, że Sekcja Nauk [...], po zapoznaniu się z odwołaniem i po wysłuchaniu opinii recenzentów Centralnej Komisji, wypowiedziała się za wnioskiem o Utrzymanie w mocy zaskarżonej uchwały Rady Naukowej Instytutu Badań [...] Polskiej Akademii Nauk, której dotyczy odwołanie. Dr W. C. wniósł odwołanie z dnia 24 lutego 2008 r. od uchwały Rady Naukowej Instytutu Badań [...] Polskiej Akademii Nauk, odmawiającej wszczęcia przewodu doktorskiego. W odwołaniu wskazano, że zarzuty postawione rozprawie habilitacyjnej są nieprzekonujące. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wyjaśniła, że w postępowaniu dotyczącym złożonego odwołania powołano dwóch recenzentów, którzy przedstawili jednoznacznie negatywne opinie potwierdzające zasadność odmowy wszczęcia przewodu habilitacyjnego. Wynika z nich, że dorobek naukowy Kandydata nie spełnia wymogów art. 16 ustawy, bowiem wady tego dorobku nie pozwalają uznać go jako znaczny. Z analizy dorobku naukowego wynika, że zdecydowana większość tego dorobku została wykorzystana w rozprawie habilitacyjnej i poza horyzonty tej rozprawy nie wychodzi. Na ocenę tego dorobku rzutuje w tej sytuacji ocena rozprawy habilitacyjnej. Jest to praca bogata erudycyjnie, lecz sposób opisu i interpretacji przytoczonych w niej tekstów krytycznych oraz zastosowane narzędzia badawcze nie uwzględniają osiągnięć nauk [...] w zakresie badania recepcji i funkcjonowania [...]. Dr W. C., nawet jeśli odwołuje się do współczesnych badań, to w swoich działaniach poznawczych ich nie wykorzystuje. Dr W. C. złożył skargę na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Skarżący zarzucił, że wszystkie warunki do wszczęcia przewodu habilitacyjnego zostały spełnione. Regulują je przepisy rozdziału 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 stycznia 2004 r. w sprawie szczegółowego trybu przeprowadzania czynnościach w przewodach doktorskich i habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora. Przepisy te wyczerpująco normują przesłanki, które musi spełnić osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora habilitowanego. Decyzję o odmowie oparto na przesłankach, które podlegają badaniu dopiero po otwarciu przewodu. W odpowiedzi na skargę Centralna Komisji do Spraw Stopni i Tytułów wniosła o jej oddalenie w zakresie wniosku o uchylenie decyzji z dnia

[...] stycznia 2009 r., odrzucenie skargi w zakresie pozostałych wniosków skarżącego i zasądzenie kosztów postępowania. Uzasadniając powyższe stanowisko organ wyjaśnił, że cały dorobek dr W. C., po doktoracie, zawiera się w jego rozprawie habilitacyjnej i poza jej horyzonty nie wychodzi. Trudno więc o nim mówić, że jest znaczny. W postępowaniu Rady Naukowej nie można dopatrzyć się braku obiektywizmu i uwag niemerytorycznych. Decyzja Rady jest dowodem troski o poziom prac badawczych i przebieg kolokwium habilitacyjnego. Procedura postępowania przez Centralą Komisją nie została naruszona. Postępowanie Rady Naukowej było prawidłowe i nie zaistniały podstawy do uchylenia wydanej uchwały.

Strona 1/2