Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Maciejuk Sędzia WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu oddala skargę
W sprawie z wniosku J. M. (dalej jako skarżący) złożonego w trybie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 10 stycznia 2011r. prowadzący postępowanie wojewoda śląski zawiesił postępowanie na podstawie art. 98 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 zwanej dalej "kpa"). Następnie decyzją z dnia [...] kwietnia 2014r. Wojewoda umorzył postępowanie na podstawie art. 105 § 1 kpa uwzględniając treść art. 98 § 2 kpa.
Z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania skarżący wystąpił w dniu [...] marca 2014r. podając, iż z uwagi na kłopoty zdrowotne nie był w stanie go dochować. Postanowieniem z dnia [...] lipca 2014r. [...] wojewoda odmówił przywrócenia ww terminu.
Zaskarżonym do tut. Sądu postanowieniem z dnia [...] września 2014r. Minister Skarbu Państwa (dalej jako organ) utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2014r. o odmowie przywrócenia J. M. terminu do złożenia wniosku o podjęcie zawieszonego (na zgodny wniosek stron) postępowania. W uzasadnieniu organ szczegółowo opisał charakter ww terminu i wyjaśnił, że nie podlega on przywróceniu. Organ wyjaśnił, że ww trzyletni termin jest terminem prekluzyjnym (przedawniającym), który nie podlega przywróceniu a czynność dokonana po jego upływie jest bezskuteczna.
W skardze na powyższe postanowienie J. M. ponownie wskazał, że nie zdołał w terminie złożyć wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania z uwagi na zły stan zdrowia. Wyjaśnił, że od września 2013r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, przeszedł operację serca a następnie uczęszczał na rehabilitację. Do akt dołączono kartę informacyjną z leczenia szpitalnego poświadczającą, że skarżący był hospitalizowany w okresie od 16 do 24 września 2013r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekając w sprawie nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Ocena dokonywana jest według stanu faktycznego i prawnego, ustalonego i obowiązującego w dniu wydania aktu, na podstawie materiału dowodowego zebranego w toku postępowania administracyjnego.
Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "ppsa"), uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych, mających wpływ na wynik sprawy, wad w postępowaniu administracyjnym, przy czym zgodnie z art. 134 § 1 cytowanej ustawy, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Dokonując w tych ramach kontroli zaskarżonego postanowienia Są stwierdził, że nie narusza ono prawa.
Jak wynika z art. 98 § 1 kpa organ administracji publicznej może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu. Jednocześnie przepis stanowi, że jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane ( art. 98 § 2 kpa ). Termin ten liczony jest od daty wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania. O powyższych zasadach zarówno skarżący jak i jego siostra będąca również stroną postępowania zostali pouczeni pisemnie przy doręczeniu odpisu postanowienia o zawieszeniu postępowania.
Określony w art. 98 § 2 kpa trzyletni termin, po upływie którego przyjmuje się, że wniosek został wycofany - jako termin prekluzyjny nie podlega przywróceniu, na co zasadnie wskazał organ w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Uwzględniając powyższe Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 ppsa.