Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Emilia Lewandowska Asesor WSA Iwona Kosińska Protokolant M. C.-K. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2007 r. sprawy ze skargi I. K. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] listopada 2006r. nr [...] Minister Budownictwa po rozpatrzeniu wniosku I. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2005r. nr [...] orzekającej o zastosowaniu wobec I. K. pośrednika w obrocie nieruchomościami kary dyscyplinarnej w postaci pozbawienia licencji zawodowej z możliwością ubiegania się o ponowne jej nadanie po upływie 3 lat od dnia pozbawienia - utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] grudnia 2005r.
W toku postępowania administracyjnego ustalono następujący stan faktyczny:
Pismem z dnia 17 listopada 2003 roku Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zwrócił się do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej z wnioskiem o wszczęcie postępowania wyjaśniającego wobec pośrednika w obrocie nieruchomościami I. K.
Komisja rozpatrzyła skargi, które dotyczyły okresu, gdy I. K. posiadała licencję zawodową pośrednika w obrocie nieruchomościami tj od dnia 5 sierpnia 2003r. Rozpatrzeniu Komisji podlegały skargi K. F., M. G., A. G. i M. B. Komisja nie wzięła pod uwagę skargi A. G. wobec braku możliwości wysłuchania skarżącego.
W związku z powyższymi skargami Komisja Odpowiedzialności Zawodowej zbadała czy pośrednik w obrocie nieruchomościami I. K. wykonując czynności pośrednictwa w sprawach przedstawionych przez skarżące wypełniła obowiązki określone w art. 181 ust. 1 - 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1977r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 z póz. zm.).
Komisja Odpowiedzialności Zawodowej ustaliła w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, że pośrednik w obrocie nieruchomościami I. K. w ramach prowadzonej przez siebie działalności zawodowej naruszyła obowiązki wynikające z art.181 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Naruszenie obowiązków polegało na tym, ze wszyscy klienci, świadkowie w niniejszej sprawie, byli wprowadzani w błąd, co do zasad wykonywania usługi przez pośrednika. W rozmowach zarówno telefonicznych, jak i bezpośrednich mówiono im, że pośrednik nie pobiera opłaty wstępnej, że umowy są bez klauzuli wyłączności. Nie wyjaśniano klientom treści umowy. Nie były prowadzone jakiekolwiek negocjacje. Stosowane umowy były bardzo obszerne i napisane bardzo małym drukiem, co zdecydowanie utrudniało szczegółowe zapoznanie się z treścią umowy. Zdarzało się również, że treść umowy przedstawionej klientowi do przeczytania była inna niż dawana później klientowi do podpisania. Regułą było nie wydawanie klientom kopii umowy pośrednictwa. Stwarzano atmosferę pośpiechu i naciskano na szybkie podpisanie umowy.
Nagannym było też zamieszczanie przez agencję [...] ogłoszeń prasowych o nieruchomościach, które klienci sprzedali sami lub z pomocą innego biura, w sytuacji, gdy pośrednik I. K. była o tym fakcie poinformowana przez klientów. Zdaniem Komisji zapis w umowie pośrednictwa o "zbędnej ofertacji", w połączeniu z ww. praktyką I. K. był wyraźnie obliczony na wyłudzenie od klientów dodatkowych, tak naprawdę nienależnych pieniędzy. Nie było żadnego innego uzasadnienia na zamieszczanie ogłoszeń sprzedaży nieruchomości, które zostały już sprzedane i pośrednik o tym wiedział.