Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Przybysz (spr.) Sędziowie: WSA Joanna Skiba WSA Dariusz Chaciński Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2015 r. sprawy ze skargi A. R. i J. N. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddala skargę.
Pismem z dnia 6 października 2014 r. A. R. i J. N., reprezentowani przez adw. R. P., wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] września 2014 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania.
Zaskarżone postanowienie zapadło w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy:
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] maja 1995 r., znak [...], wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym oraz ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191), stwierdził nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie, własności nieruchomości położonej w Ł. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy [...], zgodnie ze sporządzonym spisem, opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część tej decyzji.
A. R. i J. N., reprezentowani przez adw. R. P., złożyli wniosek z dnia 29 lipca 2013 r. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 1995 r. - w części dotyczącej udziału we współwłasności nieruchomości należącej do B. N., to jest w ¼ części.
Minister Administracji i Cyfryzacji postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r., znak [...], wydanym na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - dalej jako "k.p.a.") zawiesił postępowanie w przedmiotowej sprawie do czasu przeprowadzenia postępowania spadkowego po B. N.. Ponadto Minister wezwał A. R. i J. N. do wystąpienia do właściwego sądu o stwierdzenie nabycia spadku po B. H. lub do uzyskania notarialnego poświadczenia dziedziczenia.
W uzasadnieniu wskazano, że pełnomocnik Skarżących złożył do akt szereg dokumentów potwierdzających stopień pokrewieństwa pomiędzy Skarżącymi, a ich wstępnymi, jednakże brak dokumentu potwierdzającego okoliczność nabycia przez Skarżących spadku po B. N., czego nie kwestionuje pełnomocnik Skarżących. Minister przywołał art. 1027 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 - dalej jako "k.c."), zgodnie z którym spadkobierca może udowodnić swoje prawa wynikające z dziedziczenia tylko stwierdzeniem nabycia spadku albo zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia. Wskazał również, że wyłącznie sądom polskim przysługuje jurysdykcja krajowa w sprawach dotyczących praw rzeczowych na nieruchomościach położonych w Polsce. Powyższe oznacza, że w ocenie Ministra przedstawione dokumenty nie są wystarczające do uznania, że Skarżący weszli w prawa, jakie posiadał były właściciel w zakresie dotyczących przedmiotowej nieruchomości położonej w Ł. Okoliczność tę będą oni mogli wykazać wyłącznie po uzyskaniu stwierdzenia nabycia spadku. W ocenie Ministra przeprowadzenie postępowania spadkowego po zmarłym B. N. jest zagadnieniem wstępnym, mającym istotny wpływ na ustalenie kręgu stron prowadzonego postępowania.