Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Beata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi I. S. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] wydanym po rozpoznaniu wniosku I. S. (Skarżąca), o ponowne rozpoznanie sprawy Minister Administracji i Cyfryzacji (Minister) utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] (Wojewoda) z dnia [...], stwierdzającej nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości ozn. w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej obrębie [...] ark. M.l, jako działki nr [...],[...] i [...] uregulowanej w księdze wieczystej [...] (Nieruchomość), opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część decyzji.
Postanowienie to wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wojewoda decyzją z dnia [...] stwierdził nabycie własności Nieruchomości z mocy prawa przez Gminę [...] na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r.- Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1990 r., Nr 32, poz. 191 z późn. zm., dalej "ustawa").
Jako podstawę nabycia Nieruchomość przez Skarb Państwa wskazano art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1969 r., nr 22 poz. 159).
Skarżąca wnioskiem z 18 stycznia 2012 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody wskazując, że prawo własności Nieruchomości przysługiwało jej rodzicom, K. i K. Z.
Postanowieniem z dnia [...], wydanym na podstawie art. 61a § 1 k.p.a. Minister odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody.
W uzasadnieniu wskazał, że Skarżąca nie przedstawiła w toku postępowania dokumentów z których wynikałoby, że posiada tytułu prawny do Nieruchomości. Dodatkowo organ wskazał, że w aktach znajdują się tłumaczenia postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku po rodzicach Skarżącej, K. i K. Z., z których wynika, że jest ona jedną z ich spadkobierców. Minister zwrócił jednak uwagę, że zgodnie z art. 1108 § 2 k.p.c. do jurysdykcji krajowej należą sprawy spadkowe, jeżeli majątek spadkowy albo znaczna jego część znajduje się w Rzeczpospolitej Polskiej. Zatem do stwierdzenia dziedziczenia nieruchomości położonych na obszarze Polski właściwy jest sąd polski.
Organ zwrócił uwagę, że Skarb Państwa przejął Nieruchomość na własność z mocy prawa, to jest na podstawie art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach. Stosownie do brzmienia powyższego przepisu, "nieruchomości stanowiące zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87 z późniejszymi zmianami) własność osób, którym wobec uzyskania przez nie stwierdzenia narodowości polskiej służyło obywatelstwo polskie, przechodzą z samego prawa na własność Państwa, jeżeli osoby te w związku z wyjazdem z kraju utraciły lub utracą obywatelstwo polskie. Osoby te tracą prawo rozporządzania nieruchomością z dniem, w którym złożyły właściwym organom polski dowód osobisty i otrzymały dokument uprawniający do wyjazdu za granicę".