Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oddala skargę.
Wojewoda [...], po rozpoznaniu wniosku A. W. z dnia 17 marca 2014 r. o zawieszenie postępowania, postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] odmówił zawieszenia toczącego się przed nim postępowania w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. B. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej [...] , dawne województwo [...]. W uzasadnieniu postanowienia Wojewoda wskazał, że złożenie przez A.W. [...] w sprawie dotyczącej stwierdzenia nabycia spadku po W. B. w sytuacji gdy istnieje prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] marca 2011 r., sygn. akt [...], z którego wynika, iż spadek po W. B. nabył Skarb Państwa w całości, nie stanowi podstawy do zawieszenia ww. postępowania.
Pismem z dnia 9 lipca 2014 r. A. W. złożyła zażalenie na ww. postanowienie Wojewody [...], nie zgadzając się z treścią wydanego rozstrzygnięcia.
Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] stwierdził niedopuszczalność przedmiotowego zażalenia na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2014 r. W uzasadnieniu wskazał, że stosownie do treści art. 141 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, zwanej dalej k.p.a.) na wydane w toku postępowania postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi. Zatem pierwszy etap postępowania w sprawie zażalenia przed organem wyższego stopnia stanowi postępowanie wstępne zmierzające do ustalenia zaistnienia przesłanek formalnych dopuszczalności zażalenia. W sytuacji stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia organ wyższego stopnia, stosownie do treści art. 134 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a., potwierdza tę okoliczność w ostatecznym postanowieniu. Merytoryczne rozpoznanie sprawy na podstawie zażalenia, które jest niedopuszczalne stanowi bowiem rażące naruszenie prawa. Wobec czego dla skutecznego wniesienia przez stronę zażalenia na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania konieczne jest istnienie podstawy prawnej, która uprawniałaby do dokonania takiej czynności. Przepis art. 101 § 3 k.p.a. przewiduje możliwość wniesienia przez stronę zażalenia na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy wszczęcia zawieszonego postępowania nie wskazując jednocześnie możliwości wniesienia zażalenia na postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania. Zatem, zdaniem Ministra, postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego w świetle aktualnie obowiązującego brzmienia art. 101 § 3 k.p.a. jest niezaskarżalne. Powyższe oznacza, że zażalenie A. W. z dnia [...] lipca 2014 r. zostało wniesione na postanowienie organu administracji publicznej, które nie podlega zaskarżeniu, a więc wynikła konieczność stwierdzenia niedopuszczalności tego zażalenia. Na potwierdzenie słuszności zajętego stanowiska Minister przywołał orzecznictwo sądów administracyjnych.