Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Sędziowie WSA Magdalena Durzyńska WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant referent stażysta Martyna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi I. G. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na prowadzenie palcówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym oddala skargę.
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...], odmawiającą wydania zezwolenia na prowadzenie przez I. G. w ramach działalności gospodarczej placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku pod nazwą Prywatny [...] w K. przy ul. [...].
W zaskarżonej decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] Wojewoda [...]nałożył na I. G. karę pieniężną w wysokości [...] tys. zł za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia w K. przy ul. [...], placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. Placówka ta obecnie nie funkcjonuje. Następnie decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] wskazany organ nałożył karę pieniężną w wysokości [...] tys. zł za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia w K. przy ul. [...] placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku pod nazwą Prywatny [...], w której przebywało więcej niż [...] osób. Orzeczenie to zostało następnie utrzymane w mocy decyzją Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2014 r., nr [...]. I. G. złożyła do Wojewody [...] wniosek z dnia [...] kwietnia 2015 r. o wydanie zezwolenia na prowadzenie, w ramach działalności gospodarczej, placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku pod nazwą Prywatny [...] przy ul. [...]. Z uwagi na nieuzupełnienie przez stronę jego braków, został on pozostawiony bez rozpatrzenia.
Kolejnym wnioskiem z dnia 28 maja 2015 r. ww. osoba ponownie wystąpiła o wydanie zezwolenia na prowadzenie wskazanej uprzednio placówki.
Wojewoda [...], rozpatrując powyższe podanie, powołaną decyzją z dnia [...] września 2016 r. odmówił wydania zezwolenia na prowadzenie przez I. G., w ramach działalności gospodarczej, placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku pod nazwą Prywatny [...] przy ul. [...]. Organ wskazał, że w dniach 4 - 6 maja 2015 r. została przeprowadzona kontrola w przedmiotowej placówce, w wyniku której wydano zalecenia pokontrolne, celem niezwłocznego wykonania, m.in. likwidacji barier architektonicznych, zapewnienia odpowiedniej liczby osób leżących w pokoju, zapewnienia metrażu we wszystkich pokojach mieszkalnych, zgodnie z wymaganym standardem, oddzielenia dwóch toalet w łazience na pierwszym piętrze, umieszczenia w widocznym miejscu informacji dotyczących podmiotu prowadzącego placówkę, dostosowania zapisów w umowie do obowiązujących przepisów prawa polskiego, zatrudnienia personelu na poziomie adekwatnym do świadczenia usług bytowych, opiekuńczych i wspomagających, zgodnie z wymaganym standardem, w stosunku do liczby mieszkańców. Wskazano też na konieczność pozyskania zezwolenia Wojewody na prowadzenie placówki, zgodnie z art. 67 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w terminie - 30 dni. Kolejne kontrole odbyły się w dniach 8-12 czerwca 2015 r., 4 sierpnia 2015 r., 2 - 6 oraz 18 i 20 maja 2016 r. W ich trakcie inspektorzy stwierdzili dalsze występowanie barier architektonicznych mimo, że na schodach zamontowano urządzenia w postaci krzesełek, zapewniających transport osób. W ocenie Wojewody podmiot prowadzący placówkę nie spełnił wymaganych standardów koniecznych do uzyskania przedmiotowego zezwolenia, tj: w budynku brak jest windy - na półpiętro i I piętro prowadzą schody. Zamontowane krzesełka, służące do przewozu osób, stanowią dobrą alternatywę komunikacji w jednostkowych przypadkach dla celów poprawy funkcjonowania w domach prywatnych, ale nie w placówkach całodobowej opieki dla szerokiej grupy odbiorców. Placówka nie spełnia standardu, wynikającego z art. 68 ust 4 pkt 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej, z którego wynika, że budynek i jego otoczenie nie powinno posiadać barier architektonicznych, zaś w budynkach wielokondygnacyjnych bez wind - pokoje mieszkalne usytuowane winny być na parterze. Ponadto zgodnie z art. 68 ust. 4a ustawy o pomocy społecznej, jeżeli pokój zajmują wyłącznie osoby leżące może być on czteroosobowy, a jego powierzchnia nie może być mniejsza niż 6 m2 na osobę. Pokój uznaje się za spełniający wymaganą normę jeśli odstępstwo od wymaganej powierzchni nie jest większe niż 5 %. Tymczasem pokoje mieszkalne w placówce są usytuowane na trzech kondygnacjach, na które prowadzi odpowiednio 6, 6 i 7 schodów. Funkcjonują na nich opisane krzesełka. Pokój mieszkalny nr 3 na parterze budynku nie spełnia standardu powierzchniowego oraz standardu liczby osób w nim zamieszkujących. Pokój o powierzchni 21,30 m2 zamieszkiwany jest przez 4 osoby, z tego 2 osoby leżące (powierzchnia przypadająca na osobę w pokoju to 5,3 m2). Sposób prowadzenia placówki zarówno pod względem dokonywania zakupów, planowania pracy - sprawia, iż nie ma gwarancji świadczenia usług dla mieszkańców na wymaganym poziomie i w należytej organizacji. W placówce brak grafików pracy oraz innego sposobu wskazania świadczenia usług całodobowo przez personel placówki na rzecz mieszkańców, a osoby świadczące pracę w placówce w formie wolontariatu działają niezgodnie z ustawą o pożytku publicznym i wolontariacie. Istnieje przez to ryzyko wystąpienia problemów w obszarze zapewnienia ciągłości opieki dla mieszkańców oraz wyżywienia. Organ stwierdził ponadto nieprawidłowości dotyczące zawierania i aneksowania umów z mieszkańcami.