Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Dargas, Sędziowie sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.), sędzia WSA Iwona Kosińska, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 marca 2022 r. sprawy ze skargi O. M., J. P., R. P., M. M., E. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2020 r., nr [...], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "organ odwoławczy", "Minister") - po rozpatrzeniu odwołania O. M. - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej: "organ I instancji") z [...] listopada 2016 r., nr [...].
Decyzja Ministra została wydana w poniższym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] grudnia 2008 r. O. M. zwrócił się do Wojewody [...] z wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], pow. [...]. woj. [...], składającej się z gruntów rolnych o powierzchni [...] ha, zabudowanych dworem, budynkiem bramnym, oficyną, trzema stodołami murowanymi, dwoma spichlerzami murowanymi i dwoma stajniami murowanymi. Z treści podania wynika także, iż właścicielem nieruchomości na dzień [...] września 1939 r. był S. M., zmarły w dniu [...] stycznia 1940 r. w [...].
Na zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy składają się m.in. następujące dokumenty:
1) opinia [...] w [...] o wartości gospodarstwa rolnego [...], powiatu [...] oraz o stanie majątkowym dłużników, sporządzona na podstawie dokumentów oraz oględzin dokonanych w dniu [...] i [...] kwietnia 1937 r., wraz ze spisem inwentarza domowego;
2) pismo Banku [...] z [...] kwietnia 1937 r. adresowane do [...] w [...], dotyczące oszacowania dóbr ziemskich [...];
3) oświadczenie B. M. z [...] sierpnia 2016 r. złożone m.in. na okoliczność potwierdzenia prawa własności S. M. do nieruchomości pozostawionej w miejscowości [...] (nie zawiera poświadczenia podpisu);
4) postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] w [...] z [...] kwietnia 2003 r., sygn. akt [...], zgodnie z którym spadek po O. M., zm. [...] września 1939 r. w [...] ([...]), na podstawie ustawy nabyli: żona F. M. w [...] części oraz dzieci M. P., J. M., K. K., P. M., O. M. i B. M. po [...] części każde z nich;
5) postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] w [...] z [...] listopada 2002 r., sygn. akt [...], zgodnie z którym spadek po F. M. z domu [...], zm. [...] stycznia 1964 r. w [...], na podstawie ustawy nabyły dzieci: M. P., K. K., J. M., B. M. i O. M. po [...] części każde z nich;
6) postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] w [...] z [...] maja 2008 r., sygn. akt [...], zgodnie z którym spadek po O. M., zm. [...] grudnia 2004 r. w [...], na podstawie ustawy nabyli żona A. M., syn O. M., syn J. M. po [...] części oraz wnuki A. M. i O. M. po [...] części;
7) postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] w [...] z [...] stycznia 2011 r., sygn. akt [...], zgodnie z którym spadek po A. M., zm. [...] lutego 2010 r. w [...], na podstawie testamentu notarialnego z [...] czerwca 2005 r., sporządzonego przed notariuszem A. R., Rep. [...] Nr [...], nabyli: A. M. w [...] częściach, O. M. w [...] częściach, K. M. w [...] częściach, M. M. w [...] częściach, K. M. w [...] częściach, O. M. w [...] częściach, F. M. w [...] częściach i J. M. w [...] częściach.
Powołaną na wstępie decyzją z [...] listopada 2016 r., Wojewoda [...] odmówił potwierdzenia O. M. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez S. M. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], gm. [...], pow. [...], woj. [...]. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że strona nie udowodniła następstwa prawnego po wskazanym we wniosku właścicielu nieruchomości, tj. S. M..