Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Sędziowie: WSA Bożena Marciniak WSA Monika Sawa po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B. Z. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Prezydenta [...] z [...] lipca 2020 r., nr [...]; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz B. Z. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda [...] postanowieniem nr [...] z [...] października 2020 r. - po rozpatrzeniu zażalenia B. Z. i J. B. - utrzymał w mocy postanowienie Prezydenta [...] nr [...] z [...] lipca 2020 r. odmawiające podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość [...].
Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Nieruchomość położona w [...] w rejonie ul. [...], oznaczona jako "[...] zapisana w tabeli likwidacyjnej wsi [...]", stanowiąca działkę nazwaną "[...]", objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279), dalej jako dekret warszawski.
Na wniosek J. B. i B. Z. (dalej jako skarżące) z [...] marca 2012 r. zostało wszczęte postępowanie w trybie art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami (Dz. U z 2018 r., poz. 121 ze zm.) dalej jako u.g.n., o przyznanie odszkodowania za ww. nieruchomość.
W aktach własnościowych przedmiotowej nieruchomości znajduje się odpis aktu notarialnego N [...] z [...] lutego 1947 r., w treści którego M. D. oświadczyła, że posiada na prawie własności gospodarstwo rolne pochodzące z osady włościańskiej we wsi [...], zapisanej w tabeli likwidacyjnej pod [...], składające się z dziesięciu działek, w tym z działkę zwaną "[...]", a następnie darowała ww. aktem notarialnym działkę zwaną "[...]" swojemu synowi S. D..
Prowadząc to postępowanie Prezydent [...] ustalił - na podstawie informacji z Archiwum Sądu Rejonowego dla [...] w [...] - że księgi dawnej pod nazwą "[...] zapisana w tabeli likwidacyjnej wsi [...]" brak w skorowidzu ksiąg dawnych. Ponadto w aktach sprawy brak jest jakichkolwiek dokumentów stwierdzających, kto był właścicielem przedmiotowej nieruchomości według stanu na dzień wejścia w życie dekretu warszawskiego.
Wobec powyższego wezwał on strony do złożenia do akt sprawy dokumentu, innego niż ww. akt notarialny, potwierdzającego prawo własności M. D. na dzień wejścia w życie dekretu warszawskiego tj. na dzień [...] listopada 1945 r.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, J. B. i B. Z. poinformowały Prezydenta, iż wystąpią do sądu powszechnego z powództwem cywilnym o ustalenie, że w dacie wejścia w życie dekretu warszawskiego właścicielem przedmiotowej nieruchomości była M. D.. Wobec powyższego wniosły o zawieszenie postępowania do czasu wydania stosownego wyroku przez sąd powszechny.
Postanowieniem nr [...] z [...] maja 2019 r. Prezydent [...] - na podstawie art. 98 § 1 k.p.a.- zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie przyznania odszkodowania za przedmiotową nieruchomość do czasu złożenia do akt niniejszej sprawy odpisu prawomocnego wyroku sądu powszechnego ustalającego właściciela nieruchomości objętej wnioskiem o odszkodowanie na dzień [...] listopada 1945 r. Postanowienie to nie zostało zaskarżone przez żadną ze stron postępowania.