Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 października 2022 r. sprawy ze skarg [...] sp. z o. o. z siedzibą w [...] i M. K. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 7 września 2021 r. nr DP-III.025.1.14.2018; DP-III-025-1-18-JW/21 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2017 r. nr DOR-V-025.1-53-08-MD/17 Id 482415; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz [...] sp. z o. o. z siedzibą w [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz M. K. kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
K. sp. z o.o. z siedzibą w G. oraz M. K. (dalej, jako: skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 7 września 2021 r. znaki sprawy: DP-III.025.1.14.2018, DP-III-025-1-18-JW./21 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia.
Stan sprawy przedstawia się następująco.
Decyzją z 7 grudnia 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów (poprzednik prawny Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii) po rozpatrzeniu wniosku M. G., A. M. i spółki K. sp. z o.o. z siedzibą w G., nie stwierdził nieważności orzeczenia Nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z [...] czerwca 1947 r. o przejściu przedsiębiorstw na własność Państwa, w części dotyczącej przedsiębiorstwa pn. K. (dalej, także jako: orzeczenie z 1947 r.).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ, w następstwie oceny całokształtu materiału dowodowego sprawy, stwierdził, że przedsiębiorstwo K. w R. spełniało kryteria nacjonalizacyjne określone w ustawie z 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 17 ze zm. - dalej: "ustawa nacjonalizacyjna"), a zatem istniały przesłanki do przejęcia na własność Państwa tego przedsiębiorstwa. Z uwagi na powyższe stwierdzono, że orzeczenie Nr [...] Ministra Przemysłu i Handlu z [...] czerwca 1947 r. o przejściu przedsiębiorstw na własność Państwa, w części dotyczącej przedsiębiorstwa pn. K. nie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa - zostało wydane zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa.
Pismem z 23 grudnia 2017 r. M. G., w miejsce której w ramach sukcesji spadkowej wstąpiła M. K. (notarialny akt poświadczenia dziedziczenia z [...] lipca 2020 r., rep. [...]) oraz K. Sp. z o.o. wystąpili z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Zaskarżoną decyzją Minister Rozwoju, Pracy i Technologii utrzymał w mocy rozstrzygnięcie wydane w I instancji.
W uzasadnieniu organ przytoczył treść art. 15, art. 16 § 1, art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 157 K.p.a. i podniósł, że prawidłowe było rozstrzygnięcie o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia z 1947 r.
Organ wskazał, że w dniu 24 sierpnia 1928 r. S. L. właściciel K., zawiązał z M. L. (żoną) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą: K., spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą L., ul. [...]. Czas trwania spółki określono jako nieograniczony, natomiast przedmiotem działalności przedsiębiorstwa było m.in. "prowadzenie w R., powiat L., kopalni nafty, wniesionej do spółki tytułem aportu przez Spólnika J.W. P. L. S. (...)". Kapitał zakładowy spółki wynosił 100.000 zł, który stanowił zarazem ich udziały. M. L. wpłaciła 50 tys. gotówką na pokrycie "wkładki zakładowej", natomiast S. L. tej kwoty nie wpłacił, lecz pokrył ją aportem w postaci pół naftowych: [...] od [...] do [...], położonych na parcelach wchodzących w skład dóbr R., powiat L., "względnie prawa własności pól naftowych" obejmujących prawo wydobywania nafty, wosku ziemnego, gazu ziemnego i niezastrzeżonych na rzecz Państwa minerałów żywicznych "wraz z istniejącymi na tych polach naftowych kopalniami, otworami świdrowymi, rurami w otworach, oszacowaniami i przynależnościami tudzież urządzeniami i inwentarze kopalniane nabyte od "[...] (...) "tak jak mu te prawa przysługują" od dnia [...] sierpnia 1928 r.