Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie: WSA Anita Wielopolska-Fonfara WSA Piotr Przybysz Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2015 r. sprawy ze skargi H. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.
Zaskarżoną do tut. Sądu decyzją z dnia czerwca 2014r. [...] Minister Skarbu Państwa działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2013, poz. 267; dalej: kpa) oraz art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. nr 169, poz. 1418 ze zm dalej jako: ustawa) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2014 r., znak: [...] o odmowie potwierdzenia H. M. prawa do rekompensaty za mienie pozostawione przez jej matkę W. M. poza obecnymi granicami RP, w miejscowości H., gm. O., pow. [...], woj. [...].
Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z dnia [...] lipca 1992 r. H. M. (dalej jako skarżąca) zwróciła się do Urzędu Rejonowego w C. o ekwiwalent z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP, wniosek swój ponowiła pismem z dnia [...] października 2008 r. H. M. wyjaśniła, że przedmiotem jej wniosku jest mienie pozostawione przez jej rodziców w miejscowości P., gm. R., powiat A., [...], obecnie na [...], na który składają się: grunty rolne o pow. 20,02 ha (w tym 10 ha lasu, 10 ha ziemi ornej), młyn wodny oraz budynki mieszkalne.
W toku postępowania ustalono, że właścicielką ww gruntów była matka skarżącej W. M. (zmarła 15 sierpnia 1943 r. w H.) a po jej śmierci jej mąż A. M. (ojciec skarżącej) ożenił się ponownie ze S. M., po czym po przesiedleniu złożył wniosek o przydział gruntów za mienie pozostawione w m. P.. W wyniku rozpoznania ww wniosku, decyzją z dnia [...] lutego 1966 r. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w K. ustanowiło na rzecz A. i S. małż. M. użytkowanie wieczyste działki budowlanej nr [...] położonej w K., przy ul. S. [...] objętej kw nr [...]. Dodatkowo na poczet należności za użytkowanie wieczyste działki, zaliczono wartość mienia pozostawionego przez A. M. na byłym terytoriom RP.
W ocenie skarżącej H. M. ww rozstrzygnięcie z 1966r. jest nieprawidłowe, gdyż jako uprawnionego do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami RP uznaje A. M. z pominięciem skarżącej jako spadkobiercy W. M.. Spadek po tej ostatniej na mocy postanowienia z dnia [...] grudnia 2001 r., Sądu Rejonowego w C., sygn. akt [...] na podstawie ustawy nabyli: córka H. M. w 3/4 częściach oraz mąż A. M. w 1/4 części, z tym, że wchodzące w skład spadku nieruchomości odziedziczyła córka H. M. w 6/7 częściach i mąż A. M. w 1/7 części. Spadek po A. M. nabyli na podstawie ustawy: żona S. M. oraz dzieci H. M. z domu M., L. M. z domu M. oraz M. M. po 1/4 części spadku każde z nich.
Kolejnym wnioskiem z dnia [...] lutego 2011 r. H. M. zwróciła się o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną w miejscowości P. folwark H., woj. [...] wskazując, że spadkobiercami pozostawionego mienia są A. M. oraz H. M..
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r. Wojewoda [...], uznał że spełnione zostały wymogi art. 2, art. 3 i art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. do potwierdzenia H. M. oraz D. M. prawa do rekompensaty za mienie pozostawione w miejscowości P.. Jednak z uwagi na brak przedłożenia do akt sprawy dwóch operatów szacunkowych, określających wartość nieruchomości pozostawionej w P. oraz nieruchomości nabytej od Skarbu Państwa w K., przy ul. S. [...], decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. Wojewoda [...] odmówił skarżącej i D. M. potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione w miejscowości P., woj. [...].