Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik, asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak, sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.), , Protokolant referent stażysta Marta Stec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2022 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 listopada 2021 r. nr DAP-WOSRFR-7280-61/2021/MSo w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpoznaniu odwołania K. K., decyzją z 10 listopada 2021 r. nr DAP-WOSRFR-7280-61/2021/MSo utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z 9 lipca 2021 r. nr NRŚ- MZ.7541.1.2355.2016.DK odmawiającą potwierdzenia K. K. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. M. nieruchomości w miejscowości B., powiat [...] w byłym województwie nowogródzkim, tj. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Decyzją z 9 lipca 2021 r. Wojewoda Dolnośląski odmówił potwierdzenia K. K. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. M. nieruchomości w miejscowości B., powiat L., w byłym województwie nowogródzkim, tj. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
2 sierpnia 2021 r. do Wojewody Dolnośląskiego wpłynęło odwołanie z 22 lipca 2021 r. K.K. od powyższej decyzji Wojewody Dolnośląskiego.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji K. K. decyzją z 10 listopada 2021 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z 9 lipca 2021 r. W uzasadnieniu wskazał, że kwestie rekompensat za "mienie zabużańskie" reguluje obecnie ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2017 r. poz. 2097) - dalej zwanej "ustawą".
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy do wniosku o wydanie decyzji należy dołączyć dowody świadczące o pozostawieniu nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz o rodzaju i powierzchni tych nieruchomości (art. 6 ust. 1 pkt 1). Dowodami takimi mogą być w szczególności: - urzędowy opis mienia, - orzeczenie wydane przez były Państwowy Urząd Repatriacyjny, - dokumenty urzędowe w tym sądowe, a także dokumenty pozyskane z archiwów państwowych Republiki Białoruś, Republiki Litewskiej, Federacji Rosyjskiej, Ukrainy lub innych państw (art. 6 ust. 4). W przypadku braku dowodów, dokumentami mogą być oświadczenia dwóch świadków złożone, pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, przed notariuszem, organem prowadzącym postępowanie lub w polskiej placówce konsularnej w kraju zamieszkania świadka, którzy: o zamieszkiwali w miejscowości, w której znajduje się nieruchomość pozostawiona poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub w miejscowości sąsiedniej; nie są osobami bliskimi - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.) - właścicieli lub spadkobierców ubiegających się o potwierdzenie prawa do rekompensaty (art. 6 ust. 5), - dowody, które świadczą o posiadaniu obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 2 i 3 ust. 1 ustawy (art. 6 ust. 1 pkt 2), - dowody potwierdzające wszystkie miejsca zamieszkania wnioskodawcy oraz miejsca zamieszkania właściciela bądź współwłaścicieli pozostawionej nieruchomości, po przybyciu na obecne terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 6 ust. 1 pkt 3), - oświadczenie o dotychczasowym stanie realizacji prawa do rekompensaty (art. 6 ust. 1 pkt 5), - w przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej do wniosku należy dołączyć postanowienie właściwego sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza (art. 6 ust. 2).