Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.) WSA Iwona Owsińska-Gwiazda Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi R. H. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania R. H. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Zaskarżone rozstrzygnięcie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.
Nieruchomość położona w K., obręb [...], oznaczona jako działka nr [...], decyzją Wojewody [...] z dnia [...] września 2011r., Nr [...] została przeznaczona pod rozbudowę ulicy [...] i dróg zbiorczych, budowę estakady w ciągu ulicy [...], rozbudowę, przebudowę oraz budowę infrastruktury technicznej, budowę ekranów akustycznych.
Wojewoda [...], decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], orzekł o ustaleniu odszkodowania w wysokości [...] zł na rzecz R. H. za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa wyżej opisanej nieruchomości, oraz zobowiązał Prezydenta Miasta K. do wypłaty ustalonego odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
Odwołanie od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. wniosła R. H. zarzucając, iż wartość przedmiotowej nieruchomości została zaniżona. Skarżąca nie zgodziła się z przyjętym przez biegłą katalogiem cech rynkowych nieruchomości oraz z nadanymi im wartościami. Podniesiono także zarzut przyjęcia do porównań niewystarczającej liczby transakcji porównawczych. Ponadto strona podniosła zarzut nieuwzględnienia w wycenie załączonych przez nią dokumentów, dotyczących transakcji nieruchomościami podobnymi, a także umowy przedwstępnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Minister powołał przepisy mające zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Organ wskazał na art. 12 ust. 4 pkt 1, art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. 2008 Nr 193, poz. 1194 ze zm.), a także art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), zgodnie z którym podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości. Następnie Minister przywołał art. 154 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazując, że zgodnie z tym przepisem wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości dokonuje rzeczoznawca majątkowy, uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, przeznaczenie w planie miejscowym, stan nieruchomości oraz dostępne dane o cenach, dochodach i cechach nieruchomości podobnych. Organ przywołał także art. 154 ust. 2 tej ustawy, z którego wynika, że w przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ponadto Minister wyjaśnił, że w przypadku braku studium lub decyzji, o których mowa w ust. 2 art. 154, uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości - co z kolei wynika z art. 154 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.