Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Trochym, sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, asesor WSA Anna Fyda-Kawula (spr.), Protokolant Jolanta Replin, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia i zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...].
Minister Rodziny i Polityki Społecznej zaskarżoną decyzją z 9 sierpnia 2021 r. nr DSZ-V.5321.1.671.2021.AC po ponownym rozpatrzeniu sprawy w wyniku odwołania [...] (Skarżąca) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., zwanej dalej: k.p.a.) w zw. z art. 1 ust. 2 i 3, art. 25 ust. 1, ust. 2 pkt 3, ust. 6 i ust. 9 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2407 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Wojewody Podlaskiego z 8 czerwca 2021 r. nr PS-IX.9471.3916.2019.AD.ŚW.NP w przedmiocie ustalenia i zobowiązania do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z 19 marca 2021 r. nr PS-IX.9471.3916.2019.AD.ŚW.6 Wojewoda Podlaski zmienił ustalone decyzją z 19 lutego 2021 r. nr PS-IX.9471.3916.2019. AD.ŚW.3 prawo do świadczenia wychowawczego przyznanego Skarżącej na dzieci: [...] w ten sposób, że przyznał Skarżącej prawo do świadczenia wychowawczego w wysokości 500 zł miesięcznie na dzieci: [...] w okresie od 1 kwietnia 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. oraz w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do 31 maja 2021 r. oraz przyznał świadczenie wychowawcze w wysokości dodatku dyferencyjnego na dzieci: [...] w kwocie 38,52 zł miesięcznie na okres od 1 października 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. oraz od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r.
W konsekwencji powyższej decyzji Wojewoda Podlaski ustalił na mocy ww. decyzji z 8 czerwca 2021 r., że świadczenie wychowawcze wypłacone Skarżącej za okres od 1 października 2019 r. do 31 marca 2020 r. oraz w okresie od 1 lipca 2020 r. do stycznia 2021 r. w łącznej kwocie 11.998,48 zł jest świadczeniem nienależnie pobranym i podlega zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, naliczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczenia do dnia spłaty i wezwał Skarżącą do zwrotu ww. kwoty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. W uzasadnieniu tej decyzji Wojewoda Podlaski podkreślił, że z uwagi na zatrudnienie ojca dzieci na terytorium Królestwa Norwegii w sprawie Skarżącej zastosowanie miały przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w okresie od 1 października 2019 r. do 31 maja 2021 r.
Od powyższej decyzji Skarżąca wniosła odwołanie, wskazując, że nie świadczenia pobierane przez ojca dzieci w Norwegii nie były przez niego przekazywane dzieciom.
Zaskarżoną decyzją z 9 sierpnia 2021 r. Minister Rodziny i Polityki Społecznej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w wyniku odwołania Skarżącej utrzymał w mocy decyzję Wojewody Podlaskiego z 8 czerwca 2021 r.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że jak wynika z odpowiedzi instytucji norweskiej przekazanej do Wojewody Podlaskiego w okresie od 1 marca 2019 r. Norwegia wypłaciła na dzieci Skarżącej świadczenie rodzinne w wysokości 2108 koron norweskich. Organ powołał treść przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia i stwierdził, że w tym postępowaniu nie bada zasadności przyznania prawa do świadczenia wychowawczego wyłącznie w wysokości dodatku dyferencyjnego, gdyż postępowanie w tym zakresie zostało zakończone ostateczną decyzją Wojewody Podlaskiego z 19 marca 2021 r. Organ powołał się na treść art. 16 ust. 10 i art. 25 ust. 1, ust. 2 pkt 3, ust. 3 i ust. 9 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i stwierdził, że obowiązek zwrotu jest instytucją zapobiegającą pobieraniu świadczeń rodzinnych i świadczenia wychowawczego przez osoby nieuprawnione do nich, które w toku postępowania nie wykazały całego, istotnego dla sprawy stanu faktycznego, albo też zaniechały realizacji ciążącego na nich, jako uprawnionych, obowiązku informowania organu, o każdej zmianie okoliczności faktycznych mających wpływ na dalsze przysługiwanie świadczenia, a organ z urzędu nie wykrył tych zdarzeń ani w postępowaniu, ani też w ramach kontroli legalności pobierania świadczeń rodzinnych.