Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] z siedzibą w T. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] października 2011 r. nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1992 r. nr [...].
Postanowienie wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z dnia [...] lutego 1992 r. Wojewoda [...], na podstawie art. 2 ust. 1, 2, 3, 6 i 9 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 30, poz. 127 ze zm.) stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez Zakłady [...] w T. użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa położonego w T., obręb "[...]", przy ul. [...], oznaczonego jako działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...] o łącznej pow. [...] ha.
Wnioskiem z dnia 13 listopada 2010 r. Przedsiębiorstwo [...] Sp. z o.o. w T. wystąpiło o stwierdzenie nieważności ww. decyzji w części dotyczącej działki nr [...] o pow. [...] ha podnosząc, że tytuł prawny do tej działki przysługiwał wnioskodawcy, a nie jednostce uwłaszczonej.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. Minister Infrastruktury odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] lutego 1992 r. we wskazanej we wniosku części i podał, że ze skróconego odpisu księgi wieczystej KW nr [...] dotyczącej całej nieruchomości wynika, iż nieruchomość ta stanowiła własność Skarbu Państwa, w zarządzie Zakładów [...] w T. Na podstawie wykazu zmian gruntowych ustalono, że w skład nieruchomości wchodziła m. in. działka nr [...] o pow. [...] ha, która następnie uległa podziałowi i aktualnie stanowi działki o nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...]. Z akt sprawy nie wynika, aby Przedsiębiorstwo [...] w T. posiadało jakiekolwiek prawa rzeczowe do działki nr [...] lub jej części, a w takiej sytuacji nie posiada ono przymiotu strony w postępowaniu uwłaszczeniowym dotyczącym tego gruntu. Wbrew twierdzeniu wnioskodawcy praw do ww. działki nie można wywieść z faktu prowadzenia przez jego poprzednika prawnego działalności na tej działce oraz wybudowania ze środków własnych zaplecza usług komunalnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na dowód czego przedłożono m.in. pozwolenie na budowę zaplecza usług komunalnych - budynku socjalno-administracyjnego, warunki realizacji tej inwestycji, dokumentację projektowo-kosztorysową przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego oraz budowy drogi. Zdaniem organu z przedstawionych dokumentów nie wynika prawo zarządu lub inne prawo rzeczowe do działki nr [...] lub jej części, a tym samym nie potwierdzają one interesu prawnego wnioskodawcy w niniejszym postępowaniu. Ponadto z decyzji z dnia [...] kwietnia 1979 r. o pozwoleniu na budowę ww. zaplecza usług komunalnych wynika, że inwestorem był Urząd Miasta w T., a nie Przedsiębiorstwo [...] w T. Powołując się na treść art. 29 ust. 5 ustaw z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.) organ wskazał, że pozwolenie na budowę może być wydane podmiotowi, który wykaże prawo do dysponowania nieruchomością, a tym samym inwestor nie musi posiadać praw rzeczowych do nieruchomości. Do wydania pozwolenia wystarczy więc jedynie wykazanie się prawem do dysponowania gruntem. Nawet zatem gdyby decyzja o pozwoleniu na budowę wydana była na rzecz ww. Przedsiębiorstwa, nie oznaczałoby to, że legitymuje się ono prawem rzeczowym do przedmiotowej działki. Poczynienie natomiast nakładów oraz korzystanie z nieruchomości wskazuje jedynie na interes faktyczny wnioskodawcy, a roszczenia w tym zakresie mogą być dochodzone w trybie cywilnoprawnym. Skoro więc wnioskodawca nie posiada tytułu prawnorzeczowego do działki nr [...], to tym samym nie posiada interesu prawnego do żądania stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej.