Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi T.W. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zezwolenia Ministra Górnictwa oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...], L.dz. [...] Minister Gospodarki utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...]; L.dz. [...].
Decyzja z dnia [...] października 2011 r. została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...], L.dz. [...], Minister Gospodarki odmówił wszczęcia postępowania z wniosku T.W. w sprawie stwierdzenia nieważności zezwolenia Ministra Górnictwa z dnia [...] lipca 1954 r., nr [...] wydanego dla Instytutu [...] w K. na zgłoszenie do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wniosku o zgodę na nabycie pod budowę Zakładu [...] nieruchomości położonych w K. [...]. Powyższe zezwolenie zostało wydane na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952 r., Nr 4, poz. 31).
W uzasadnieniu decyzji organ nadzorczy stwierdził, iż zezwolenie Ministra Górnictwa z dnia [...] lipca 1954 r. nie jest decyzją administracyjną. Minister Gospodarki powołał się na pogląd prawny wyrażony w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 1998 r., sygn. akt IV SA 363/97, w którym wskazano, że legalność innego zezwolenia - Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, wydanego w trybie art. 5 ww. dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. - jako "niezbędnego elementu poprzedzającego decyzję o wywłaszczeniu", podlega ocenie w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej. Według Ministra Gospodarki, podobny charakter - czynności warunkującej wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, nie zaś decyzji administracyjnej - ma także zezwolenie właściwego ministra, wydane na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 dekretu, na zgłoszenie do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego wniosku o wydanie zezwolenia na podstawie art. 5 dekretu.
W dniu 27 kwietnia 2009 r., T.W. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy podnosząc, że zezwolenie Ministra Górnictwa z dnia [...] kwietnia 2009 r. posiada wszelkie cechy decyzji administracyjnej gdyż rozstrzyga władczo i jednostronnie w sprawie możliwości wywłaszczenia nieruchomości, ponadto wydanie tego zezwolenia nastąpiło w odrębnym postępowaniu niebędącym częścią postępowania wywłaszczeniowego. Wnioskodawczyni powołała się na uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1447/08, wydanego w sprawie ze skargi T.W. na decyzję Ministra Infrastruktury odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej, która była poprzedzona m.in. ww. zezwoleniem Ministra Górnictwa z dnia [...] lipca 1954 r. T.W. stwierdziła, iż w wyroku tym, wskazano, że " (...) zarzut strony skarżącej dotyczący tego, iż przed wywłaszczeniem nieruchomości nie zbadano, czy jest ona niezbędna dla celów wywłaszczenia nie może być podnoszony w niniejszym postępowaniu. Kwestia ta została rozstrzygnięta prawomocnym zezwoleniem Zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia [...] grudnia 1955 r., a więc w postępowaniu odrębnym od postępowania wywłaszczeniowego (...)". W konsekwencji T.W. podniosła, iż nie sposób twierdzić, że postępowanie, w którym Minister Górnictwa wydał zezwolenie na wystąpienie do Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego było jednym z elementów jednego postępowania administracyjnego - postępowania wywłaszczeniowego. Ponadto, powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne, wskazała, że zezwolenie Ministra Górnictwa jest, decyzją kończącą osobne postępowanie administracyjne.