Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) Sędziowie: WSA Monika Sawa WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję i umarza postępowanie administracyjne; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz J. L. [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Decyzją Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r., znak: [...], potwierdzono prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez H. L. nieruchomości poza obecnymi granicami Polski tj. majątku ziemskiego położonego w miejscowości M. ustalając to prawo na rzecz J. P., W. L., H. R., R. W., D. D., J. L., M. M., G. W., A. W., W. W., M. W.
Jak się następnie okazało w dniu wydania decyzji D. D. nie żyła.
Postanowieniem z [...] marca 2017 r., znak [...], wszczęto z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r.. w części dotyczącej Pani D. D.
Decyzją z dnia [...] maja 2017 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r. w części dotyczącej Pani D. D., co oznacza, że pozostał do rozpoznania wniosek spadkobierców D. D. o potwierdzenie prawa do rekompensaty.
Wojewoda [...] pismami z dnia [...] lipca 2017r., [...] września 2017 r., [...] listopada 2017 r., podjął dodatkowe działania zmierzające do poszukiwania materiałów dowodowych w polskich jednostkach archiwalnych, a także pismem z dnia [...] marca 2018 r. w zagranicznych. Ponadto pismem z dnia [...] marca 2018 r. organ I instancji wystąpił do Sądu Okręgowego w J. o udostępnienie akt sprawy zakończonej wyrokiem z dnia [...] maja 1995 r., sygn. akt [...], ustalającym pozostawienie przez H. L. majątku w miejscowości M.-P.
Na skutek powyższych działań organ I instancji pozyskał istotny dodatkowy materiał dowodowy z Archiwum Państwowego Obwodu R. w postaci dokumentów parcelacyjnych majątku ziemskiego M. z lat 1931-1936 wraz z jego księgą wieczystą, z których wynika, że właścicielami majątku byli po połowie H. L. i E. L. Ponadto, do akt sprawy została dołączona dokumentacja związana ze sprawą zakończoną wyrokiem z dnia [...] maja 1995 r., sygn. akt [...], wydanym przez Sąd Okręgowy w J., a także protokół z dnia [...] lipca 2019 r. z przesłuchania strony, tj. Pana J. L.
Decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2019 r., znak: [...], Wojewoda [...] odmówił R. D., A. D. i P. D. (tj.: spadkobiercom po D. D.) potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez H. L. majątku poza obecnymi granicami państwa polskiego stwierdzając, że co prawda strony przedmiotowej decyzji spełniają ustawowe przesłanki do potwierdzenia im prawa do rekompensaty za należny udział H. L. w majątku M., jednakże rekompensata nie może być przyznana ze względu, iż dotychczasowa wysokość wypłaconej rekompensaty na mocy decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r., znak: [...], przekracza ustawowy limit 20 % wartości pozostawionych nieruchomości, stosownie do art. 13 ust 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r.
Pismem z dnia [...] grudnia 2019 r. P. D. wniósł odwołanie od ww. decyzji.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. uchylił decyzję nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2019 r., znak: [...] w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Ponadto organ odwoławczy wskazał na zasadność usunięcia z obrotu prawnego decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2016 r., znak: [...], w zakresie dotyczącym również pozostałych osób.