Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska Sędziowie Sędzia WSA Joanna Skiba Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant starszy specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącej Gminy [...] kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu wniosku Gminy [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z [...] października 2018 r. nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] października 2017 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 1991 r. nr [...], w części dotyczącej stwierdzenia nabycia przez Gminę [...], z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej, w jednostce ewidencyjnej, obrębie [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr [...] w [...], stanowiącej działkę oznaczoną nr [...], opisaną w karcie inwentaryzacyjnej nr [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z [...] lipca 1991 r. nr [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) - dalej zwanej "ustawą", stwierdził, nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów, w jednostce ewidencyjnej, obrębie 34, ark. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, uregulowanej w księdze wieczystej [...]w [...]. Skomunalizowane działki zostały wymienione w zał. nr 1 do tej decyzji.
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 1991 r., w części dot. stwierdzenia nabycia przez Gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] wystąpił Zarząd Powiatu w [...].
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] października 2017 r. stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 1991 r., w części dot. stwierdzenia nabycia przez Gminę [...], z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...].
Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] października 2017 r. wystąpiła Gmina [...]. Zdaniem skarżącej działka nr [...] nie stanowiła fragmentu drogi w dacie komunalizacji.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] października 2018 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] października 2017 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że komunalizacja, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, dotyczy jedynie mienia ogólnonarodowego (państwowego), należącego do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, przedsiębiorstw państwowych, dla których organy te pełnią funkcję organu założycielskiego oraz zakładów i innych jednostek organizacyjnych podporządkowanych tym organom. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, mienie ogólnonarodowe (państwowe) należące do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, stało się 27 maja 1990 r., z mocy prawa, mieniem właściwych gmin.
Ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji, w szczególności zaświadczenia z [...] grudnia 2014 r. nr [...]; pisma Zarządu Dróg w [...] z [...] lutego 2016 r. nr [...]; pisma z [...] lutego 2018 r. nr [...], wynika, że działka nr [...] położona na terenie Gminy [...], w obrębie [...], zajęta była pod drogę Wojewódzką - ul. [...] W [...], ujętą w załączniku nr [...] do rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 14 lipca 1986 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: białostockim, bielskim, ciechanowskim, częstochowskim, katowickim, kieleckim, krośnieńskim, łomżyńskim, nowosądeckim, ostrołęckim, pilskim, piotrkowskim, poznańskim, przemyskim, siedleckim, sieradzkim, suwalskim, rzeszowskim, tarnowskim i zielonogórskim (Dz.U. z 1986 r. Nr 30 poz. 151).