Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2012 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków oddala skargę.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu odwołania [...] S.A. w W., decyzją z dnia [...] września 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] o wpisie do rejestru zabytków kamienicy stanowiącej zespół zabudowy (budynek frontowy połączony z budynkiem tylnym dwoma skrzydłami bocznymi), zlokalizowanej na działce nr [...], położonej przy ul. [...] w L.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Decyzją z dnia [...] marca 2011 r. [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków województwa [...] kamienicę stanowiącą zespół zabudowy (budynek frontowy połączony z budynkiem tylnym dwoma skrzydłami bocznymi), zlokalizowaną na działce nr [...], położonej przy ul. [...] w L. Granice ochrony konserwatorskiej oznaczono na mapie w skali 1: 1 000, stanowiącej integralny załącznik do ww. decyzji. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji opisano proces wytworzenia się nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym [...] oraz przedstawiono historię powstania przedmiotowego budynku; wymieniono zebrany materiał dowodowy oraz ustosunkowano się do znajdujących się w aktach sprawy opinii i ekspertyz. Organ konserwatorski stwierdził ponadto, że zrealizowany w obiekcie program funkcjonalno-użytkowy kamienicy czynszowej stanowi niepowtarzalny na terenie L. przykład tak rozbudowanej, wieloelementowej budowli secesyjnej o jednolitych cechach stylowych dekoracji i bryły, przekładających się również na rzut budynku. Wskazano również, że przedmiotowa kamienica: odzwierciedla minioną epokę (ruch budowlany na przełomie XIX i XX w. związany z nowymi potrzebami mieszkalnymi, w wyniku którego powstała zabudowa czynszowa, dostosowana do zróżnicowanych potrzeb lokatorów); stanowi świadectwo zmian w urbanistyce L. (stopniowa zabudowa dawnej nieruchomości klasztornej); jest ostatnim elementem dawnej parceli hotelu "[...]"; posiada urbanistyczne wartości przestrzenne.
Od przedmiotowej decyzji odwołał się właściciel przedmiotowego obiektu - [...] S.A. W piśmie z dnia 1 czerwca 2011 r. uzupełniającym odwołanie Spółka zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie art. 7 i art. 77 § 1 Kpa poprzez brak wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego sprawy w postaci zebrania i rozpatrzenia całokształtu materiału dowodowego; naruszenie art. 78 § 1 Kpa poprzez niedopuszczenie dodatkowych dowodów przygotowanych na zlecenie właściciela nieruchomości; naruszenie art. 80 Kpa poprzez wybiórcze i niejasne wartościowanie dowodów skutkujące naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów; art. 107 § 3 Kpa poprzez brak wystarczającego uzasadnienia podjętych w toku postępowania dowodowego ustaleń, w szczególności dotyczących motywów uznania bądź odmowy uznania argumentacji zawartej w zgromadzonym materiale dowodowym; art. 9 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 2 i 13 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - zwanej dalej "uoz" poprzez dyskrecjonalne określenie zakresu ochrony indywidualnym wpisem do rejestru zabytków; niewykazanie, że dotychczasowe środki prawne nadzoru konserwatorskiego nie są wystarczające do należytej realizacji celów ochronnych (naruszenie zasady proporcjonalności); nadużycie kompetencji w wyniku przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (arbitralne wartościowanie zgromadzonego materiału dowodowego). Do przedmiotowego pisma załączono także Uwagi do decyzji o wpisie do rejestru zabytków kamienicy przy ul. [...] w L. sporządzone przez prof. J. L. oraz Ekspertyzę techniczną kamienicy przy ul. [...] w L. wykonaną pod kierownictwem prof. K. S.