Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie: sędzia WSA Jolanta Dargas sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, postanowieniem z [...] grudnia 2016 r. nr [...], odmówiła przywrócenia K. J. terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 2012 r. nr [...].
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że powołaną decyzją z [...] sierpnia 2012 r. Wojewoda [...] stwierdził nabycie przez gminę P. nieruchomości stanowiących mienie gminne, oznaczonych w ewidencji gruntów numerami wymienionymi w decyzji. Decyzja została doręczona gminie P., Staroście [...] i sołtysowi. Wnioskiem z 15 czerwca 2016 r. K. J. wystąpiła o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji z [...].08.2012 r. gdyż, jej zdaniem, objęta decyzją działka nr [...] stanowi jej własność. Organ odwoławczy uznał, że wnioskodawczyni nie wykazała, że przysługuje jej przymiot strony w postępowaniu administracyjnym zakończonym decyzją Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie K. J. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wojewody [...] z [...] sierpnia 2012 r. ponieważ nie brała w nim udziału, a dotyczyło ono jej działki nr [...], która została wydzielona z jej działki nr [...] i bezprawnie przeznaczona na drogę przebiegającą przez środek podwórka. Wniosła o unieważnienie decyzji Wojewody [...] wydanej z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. i zwrócenie jej w całości działki 359.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna.
Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Podstawową funkcją sądownictwa administracyjnego jest ocena czy zaskarżone akty lub czynności z zakresu administracji publicznej odpowiadają prawu i czy postępowanie poprzedzające ich wydanie nie jest obciążone wadami uzasadniającymi uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia organu administracji. Dokonując więc oceny zaskarżonej decyzji w tym zakresie Sąd nie jest uprawniony aby wznowić postępowanie administracyjne w sprawie zakończonej decyzją Wojewody [...] z [...] sierpnia 2012 r. ani też wszcząć postępowanie o stwierdzenie nieważności tej decyzji albowiem do wszczęcia tych postępowań właściwe są organy administracji publicznej a nie sąd administracyjny. Zatem wnioski skargi w tym zakresie nie mogą być uwzględnione.
Natomiast dokonując oceny rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym postępowaniu Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z [...] grudnia 2016 r. Sąd uznał, że nie narusza ono prawa.
Zgodnie z art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie strona może wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji. W tym terminie odwołanie może wnieść także osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, której organ nie doręczył decyzji. W razie nieskorzystania przez taką osobę z odwołania w powyższym terminie decyzja, w myśl art. 16 § 1 k.p.a., staje się ostateczna. Osobie, która uważa się za stronę i nie brała udziału w postępowaniu i o wydaniu decyzji dowiedziała się, gdy ta była już ostateczna, przysługuje wniosek o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. a nie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca nie była stroną postępowania zakończonego decyzją Wojewody [...] z [...] sierpnia 2012 r. i ta decyzja nie została jej doręczona co jest w sprawie bezsporne. Wobec tego, że nie zostały od niej wniesione odwołania stała się ostateczna. K. J. wystąpiła w dniu [...] czerwca 2016 r. z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od tej decyzji. W tej sytuacji, z powodów wyżej omówionych, skarżącej taki wniosek nie przysługuje zatem słusznie organ zaskarżonym postanowieniem odmówił uwzględnienia tego wniosku. Badanie czy skarżąca ma przymiot strony, wobec tego, jest zbędne i Sąd nie ocenia czy stanowisko organu w tym przedmiocie jest prawidłowe. W takich przypadkach ochronę interesu podmiotu, któremu nie doręczono decyzji zapewnia instytucja wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Zgodnie z art. 148 § 1 k.p.a. podanie o wznowienie postępowania administracyjnego wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji.
Z powyższych względów Sąd na podstawie art. 151 ustawy prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.