Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.) Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę.
Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako: k.p.a.) oraz art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418 ze zm., dalej jako: ustawa z dnia 8 lipca 2005 r.), po rozpatrzeniu odwołania M. G. - utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., znak: [...], umarzającą postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez Z. G. w D., pow. [...], woj. [...], poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wnioskiem złożonym dnia 21 grudnia 1990 r. M. G. wystąpiła do Urzędu Rejonowego w K. o "zaliczenie wartości mienia nieruchomego pozostawionego za granicą, na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru Państwa". Postanowieniem z dnia [...] września 2004 r. Prezydent Miasta K. przekazał sprawę zgodnie z właściwością Wojewodzie [...].
Pismem z dnia 17 maja 2007 r. Wojewoda [...] wezwał stronę do usunięcia braków wniosku i złożenia dokumentów określonych w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.
Wobec nieuzupełnienia braków wniosku w wyznaczonym terminie Wojewoda [...] pismem z dnia [...] listopada 2007 r. pozostawił wniosek bez rozpoznania.
Wnioskiem z dnia 12 grudnia 2008 r. M. G. ponownie wystąpiła do Wojewody [...] o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez Z. G. nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej w miejscowości D. w województwie [...].
Pismem z dnia 7 lipca 2009 r. Wojewoda [...] wezwał stronę do usunięcia braków wniosku i złożenia dokumentów określonych w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. w terminie 6 miesięcy.
Pismem z dnia 30 grudnia 2009 r. M. G. wniosła o zawieszenie postępowania. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. zawiesił na wniosek strony postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Organ pouczył stronę o treści art. 98 § 2 oraz art. 103 k.p.a. Postanowienie doręczono stronie w dniu 1 lutego 2010 r., strona nie złożyła na nie zażalenia.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Wojewoda [...] na podstawie art. 105 § 1 w zw. z art. 98 § 2 k.p.a. umorzył postępowanie w sprawie o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez Z. G. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że w związku z tym, że strona w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania nie zwróciła się o jego podjęcie, żądanie wszczęcia postępowania uznał za wycofane.