Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie WSA Dariusz Pirogowicz WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2018 r. sprawy ze skargi E. O., J. S. i L. S. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...].
Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] października 2017 r., [...], po rozpoznaniu wniosku J.S., E.O. i L.S. o ponowne rozpatrzenie sprawy po wydaniu przez Ministra Zdrowia decyzji z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...] stwierdzającej nieważność decyzji Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 2012 r. (nr [...]), stwierdzającej nieważność orzeczenia Ministra Zdrowia Nr [...] z dnia [...] marca 1959r. o przejściu na własność Państwa z dniem [...] marca 1958 r. przedsiębiorstwa pensjonatowego [...] w [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję.
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan sprawy:
Na podstawie umowy z dnia [...] września 1934 r. zawartej pomiędzy spółką Akcyjną pod firmą [...][...] na [...] [...], a [...][...], [...][...] przejęła we władanie parcelę ziemi o powierzchni [...] m2, położoną na [...][...]. Przedmiotowa umowa zobowiązywała [...][...] do zabudowania parceli oraz stwierdzała, iż wszelkie budynki wzniesione przez stronę stanowią jej wyłączną własność.
Umową przedwstępną z dnia [...] lutego 1951 r. [...][...] zobowiązała się do zawarcia umowy dzierżawy z Dyrekcją Okręgową [...] [...] w [...], mocą której miał być wydzierżawiony pensjonat [...] składający się z sali jadalnej i [...] pokoi w [...] przy ul. [...]. Do zawarcia umowy właściwej nigdy nie doszło.
Decyzją Prezydium Gminnej Rady Narodowej [...] [...] w [...] z dnia [...] marca 1951 r. nr [...] Pensjonat [...] został przydzielony [...] [...] Dyrekcji w [...] na cele urządzenia Ośrodków Turystyczno - Wypoczynkowych.
Zarządzeniem z dnia [...] czerwca 1951 r. Nr [...] (ogłoszonym w MP Nr B-28, poz. 186) Minister Gospodarki Komunalnej wydanym na podstawie art. 1 ust. 3 i art. 2 dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego (Dz. Pr. P. P. Nr 21, poz. 67 ze zm.) orzekł w § 1 pkt 5 o ustanowieniu przymusowego zarządu nad pensjonatem [...] w [...] przy ul. [...]. Przejęcie Pensjonatu [...] w przymusowy zarząd państwowy nastąpiło protokołem zdawczo - odbiorczym z dnia [...] czerwca 1951 r.
Na podstawie w/w zarządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej, Minister Zdrowia orzeczeniem z dnia [...] marca 1959 r. Nr [...], stwierdził, opierając się na art. 2 i art. 9 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz.U. Nr 11, poz. 37), przejście na własność Państwa przedsiębiorstwa pensjonatowego [...] w [...].
Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...] Minister Infrastruktury, po rozpoznaniu wniosku J.S., spadkobierczyni po W.K., stwierdził nieważność zaskarżonego zarządzenia z dnia [...] czerwca 1951 r. Ministra Gospodarki Komunalnej, jako wydanego z rażącym naruszeniem prawa.
J.S. pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 1959 r. (Nr [...]) oraz o zwrot przejętego na podstawie wyżej wymienionego orzeczenia majątku.
Wnioskodawczyni J.S. jest spadkobierczynią po W.K. Spadkobiercami są również: J.T., E.O. (poprzednio F.), T.Z., L.S., których prawa stwierdzono na podstawie postanowień: