Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński (spr.) Sędziowie: WSA Joanna Skiba WSA Iwona Maciejuk Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] Minister Skarbu Państwa po rozpatrzeniu odwołania K. Ż. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] o odmowie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Pismem z dnia 30 grudnia 1991 r. K. Ż. wystąpiła do Urzędu Rejonowego w K. o przyznanie rekompensaty z tytułu pozostawienia poza granicami RP nieruchomości położonej w miejscowości L., gmina W., powiat [...] w dawnym województwie [...]. We wniosku zaznaczono, że został on złożony także w imieniu pozostałych uprawnionych osób. Wraz z wnioskiem przedłożono pełnomocnictwa, upoważniające wnioskodawczynię do występowania w postępowaniach dotyczących wszelkich uprawnień wynikających z następstwa prawnego po R. i K. Ż., udzielone przez: W.Ż., S. Ż. oraz M. K. Wniosek ten nie został rozpoznany merytorycznie.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2004 r. Prezydent Miasta K. przekazał wniosek zgodnie z właściwością miejscową Wojewodzie [...]. Pismem z dnia 7 lutego 2005 r., skierowanym do wszystkich stron postępowania organ ten poinformował o konieczności uzupełnienia wniosku. W treści pisma zastrzeżono, że w razie nieuzupełnienia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania, wniosek zostanie pozostawiony bez rozpoznania. Pismem z dnia 7 sierpnia 2008 r., Wojewoda [...] zawiadomił wnioskodawczynię o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania z uwagi na jego nieuzupełnienie. Jednocześnie pouczono o możliwości złożenia kolejnych wniosków w terminie ustawowym tj. do dnia 31 grudnia 2008 r. K. Ż. złożyła kolejny wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. Ż. nieruchomości poza obecnymi granicami państwa w dniu 8 września 2008 r. Pismem z dnia 8 października 2008 r. Wojewoda [...] zawiadomił wszystkie strony postępowania o zarejestrowaniu ich wniosku. Następnie, wezwaniem z dnia 4 grudnia 2008 r. organ zobowiązał strony do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie kolejnych 6 miesięcy zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 169, poz. 1418 ze zm. - dalej jako ustawa zabużańska).
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Wojewoda [...] odmówił K. Ż. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez jej poprzedników prawnych nieruchomości poza obecnymi granicami RP stwierdzając, że pozostawiona nieruchomość była własnością osoby prawnej. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na poczynione ustalenia, że właścicielem nieruchomości w chwili jej pozostawienia była spółka "Zakłady [...], Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" z siedzibą w L.. Natomiast dokumenty potwierdzające współwłasność nieruchomości małżonków K. i R. Ż. ocenił jako pochodzące z okresu przed zawiązaniem spółki. W konsekwencji uznał, że składniki należącego do małżonków mienia zostały wniesione do spółki będącej osobą prawną, stąd też nie jest możliwe potwierdzenie prawa do rekompensaty przysługującego z tytułu ich pozostawienia.