Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch Asesor WSA Przemysław Żmich /spr./ Protokolant Dariusz Pirogowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2007 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1.uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2006 r., nr [...], 2.stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3.zasądza ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat A. L. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w W. przy ulicy [...] : tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych oraz kwotę 17,00 (siedemnaście) złotych tytułem innych udokumentowanych wydatków strony.

Uzasadnienie strona 1/4

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpoznaniu wniosku A. J. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] października 2006 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] stycznia 2006 r., nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r., nr [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] stycznia 1991 r. poręczył Parafii Rzymskokatolickiej w Ł. posiadanie nieruchomości ziemskiej oznaczonej jako działki nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], o łącznej powierzchni [...] ha, stanowiącej gospodarstwo rolne, położone w Ł.

Wnioskiem z dnia 11 marca 2005 r., sprecyzowanym pismem z dnia 16 stycznia 2006 r., A. J. wniósł do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o unieważnienie decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że działki gruntu wymienione w kwestionowanej decyzji o pow. [...] ha nabyły osoby fizyczne na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, co potwierdza odpis z księgi wieczystej tej nieruchomości. Kościół Katolicki rozpoczął użytkowanie przedmiotowej nieruchomości w 1944 r. bez podstawy prawnej, co stało w sprzeczności z art. 3 i 4 ustawy z dnia z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego. Kwestionowana decyzja nie zawiera wzmianki, że grunt ten był użytkowany. Zdaniem wnioskodawcy jedynie działki nr [...], [...], [...] przed wrześniem 1944 r. były użytkowane przez Kościół. W posiadanie wszystkich działek Kościół wszedł na podstawie dekretu PKWN z 6 września 1944 r. w złej wierze, ze świadomością, że gruntu tego nie kupił i nie otrzymał w ramach darowizny oraz że grunt ten nie był terenem niczyim.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r. W uzasadnieniu podniósł, że w sprawie zakończonej prawomocną decyzją Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r. A. J. nie jest stroną postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 KPA. Wspomniany interes prawny musi bowiem wynikać z przepisów prawa materialnego. W sprawie zakończonej decyzją Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r. tym przepisem jest art. 1 i art. 4 ustawy z dnia 20 marca 1950 r., a stronami tego postępowania jest Skarb Państwa oraz związki wyznaniowe. Zdaniem Ministra A. J. w niniejszej sprawie nie wykazał swojego interesu prawnego w oparciu o tę ostatnio cytowaną ustawę, ani też w oparciu o inny przepis prawa materialnego. Powyższe stanowisko potwierdzają znajdujące się w aktach dokumenty. Z uzasadnienia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 1995 r., nr [...] odmawiającej wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1991 r. wynika, że sporne nieruchomości stanowiły Własność M. O. P. S. i przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. Przejęcie spornych nieruchomości na podstawie dekretu o reformie rolnej potwierdził A. J. we wniosku z dnia 11 marca 2005 r. oraz w piśmie z dnia 30 maja 2005 r. Parafia Katolicka p.w. [...] w Ł. w piśmie z dnia 24 maja 2005 r. stwierdziła, że na podstawie zapisów w księdze wieczystej [...] właścicielem tych dóbr po M. S. stał się Skarb Państwa na podstawie dekretu PKWN. W piśmie tym Parafia stwierdziła, że sporne nieruchomości w dniu 23 marca 1950 r., znajdowały się w posiadaniu Parafii Katolickiej w Ł.

Strona 1/4