Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Sędziowie WSA Iwona Kosińska WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant referent Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Gminy K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Gminy [...] od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] utrzymał powyższą decyzję w mocy.
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan sprawy:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. Wojewoda [...], po rozpatrzeniu wniosku Gminy [...] z dnia 16 stycznia 2017 r., odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 lipca 2000 r. własności części nieruchomości położonej w tej Gminie, w obrębie [...], oznaczonej jako działka nr [...], o pow. 1,9051 ha.
Gmina [...] wniosła odwołanie od decyzji podnosząc, że grunty, których ona dotyczyła nie spełniają wymogów określonych w aktualnym brzmieniu ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1491, z pózn. zm.).
Rozpatrując odwołanie organ podniósł, że zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy, aby nieruchomość stała się z mocy prawa własnością gminy, na terenie której była położona, musiała ona na dzień 1 lipca 2000 r. być położona na obszarze przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej. W dniu 1 lipca 2000 r. grunt oznaczony jako działka nr [...] nie spełniał tej przesłanki (tj. nie był przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej) i w konsekwencji nie mógł stać się własnością Gminy. Zgodnie bowiem z zaświadczeniom Urzędu Gminy [...] z dnia [...] października 2015 r. ([...]) oraz ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego tej gminy, zatwierdzonym uchwalą nr [...] z dnia [...] września 1992 r., grunt ten był położony w strefie terenów działkowych, określonej symbolem ZD.
Odnosząc się do zarzutów wnioskodawcy zwrócił uwagę, że nowe brzmienie art. 1 pkt 1 ustawy nadane art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 14 kwietnia 2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 585) nie miało wpływu na określone w art. 13 ust. 2 tej ustawy przesłanki komunalizacyjnej. Komunalizacja następowała bowiem z dniem 1 lipca 2000 r. z mocy prawa, a wydana na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy decyzja wojewody stwierdzającą nabycie nieruchomości przez gminę ma charakter wyłącznie deklaratoryjny, tj. potwierdza jedynie zaistnienie określonego stanu prawnego na dzień 1 lipca 2000 r. W konsekwencji ustalenie, na potrzeby postępowania komunalizacyjnego, czy dana nieruchomość spełnia kryteria z art. 1 pkt 1 ustawy odbywa się na podstawie treści przepisu w brzmieniu aktualnym na dzień 1 lipca 2000 r., tj. na dzień nabycia przez gminę własności nieruchomości z mocy prawa, nie zaś na dzień wszczęcia postępowania przed wojewodą.
Na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2017 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła Gmina [...] zarzucając jej: