Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Pirogowicz, sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.), sędzia WSA Joanna Skiba, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 października 2021 r. sprawy ze skargi Miasta [...] na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] Minister Rozwoju, Pracy i Technologii odmówił stwierdzenia nieważności decyzji.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
Wojewoda [...], działając na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), decyzją Nr [...] z dnia [...] września 2009 r. stwierdził nabycie, z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., przez Gminę - Miasto [...], prawa własności nieruchomości położonej w obrębie ewidencyjnym [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, objętej księgą wieczystą nr [...], zajętej pod część ul. [...].
Pismem z dnia 29 stycznia 2013 r. Prezydent [...] wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji podnosząc, że działka nr [...], na mocy decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] kwietnia 1971 r. znak [...] w dniu 31 grudnia 1998 r. stanowiła własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.
Rozpatrując sprawę Minister wskazał, że zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Jednakże materiał dowodowy zgromadzony przez Wojewodę [...] wskazuje na łączne spełnienie wszystkich przesłanek warunkujących zastosowanie w sprawie art. 73 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 października 1998 r. Badanie zaś przesłanki rażącego naruszenia prawa z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oznacza obowiązek sprawdzenia jakie były ustalenia faktyczne organu wydającego weryfikowaną decyzję, czy znajdowały oparcie we wskazanym materiale dowodowym oraz, czy wypełniały one przesłanki zastosowanego przepisu prawnego, a jeżeli nie, to czy uchybienie to w sposób rażący odbiegało od prawidłowego stosowania tego przepisu (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r. VII SA/Wa 2127/12; publ. CBOSA).
Minister wskazał, że zgodnie z art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. nabycie prawa własności nieruchomości z mocy prawa uzależnione jest od spełnienia w dniu 31 grudnia 1998 r. następujących przesłanek: nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (przesłanka własności), nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną (przesłanka zajęcia), nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa, bądź jednostek samorządu terytorialnego (przesłanka władania).
Art. 73 ust. 1 ustawy ma charakter wywłaszczeniowy i dotyczy sytuacji, gdy w dniu 31 grudnia 1998 r. prawo własności było uregulowane na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Stanowi on podstawę regulowania tytułu własności publicznej wszędzie tam, gdzie droga publiczna znajduje się na gruncie nie stanowiącym własności publicznej, ale pozostającym we władaniu publicznoprawnym.
Organ nadzoru ustalił, że w dniu 31 grudnia 1998 r., jak również w dniu wydania kwestionowanej decyzji przedmiotowa nieruchomość stanowiła współwłasność G. C., Ł. C., M. C., U. K., A. K. i Z. M., co wynika z treści księgi wieczystej nr [...].