Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędziowie WSA Magdalena Durzyńska (spr.) WSA Anna Falkiewicz-Kluj Protokolant sekretarz sądowy Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi M. S., K. Z., E. S. i M. B. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 czerwca 2003 r. prawa użytkowania wieczystego oddala skargę.
Decyzją [...] ([...]) z dnia [...] grudnia 2018r. Minister Inwestycji i Rozwoju (dalej jako organ/minister) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej jako kpa) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] października 2017 r., znak [...] potwierdzającą nabycie przez Skarb Państwa z mocy prawa z dniem 1 czerwca 2003 r. prawa własności gruntu stanowiącego część linii kolejowej, położonego w [...],[...], oznaczonego jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha z obrębu [...], objęta księgą wieczystą nr [...] oraz potwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 1 czerwca 2003 r. przez [...] S A. w [...] prawa użytkowania wieczystego ww. gruntu wraz z prawem własności znajdujących się na nim budowli i urządzeń.
Jako podstawę prawną ww decyzji minister wskazał art. 37a ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948 ze zm., dalej jako ustawa) w związku z art. 4 pkt 2 i art. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, dalej jako: ustawa o transporcie kolejowym). Organ podał, że zgodnie z art. 37a ust 1 i 2 ustawy, grunty wchodzące w skład linii kolejowych, pozostające w dniu 28 lutego 2003 r. we władaniu [...] S.A., niestanowiące własności Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub [...] S.A., stają się z dniem 1 czerwca 2003 r, z mocy prawa własnością Skarbu Państwa (...) oraz przedmiotem użytkowania wieczystego [...] S.A., a budynki, lokale i inne urządzenia znajdujące się na tych gruntach - własnością Polskich [...] S A.
Odnośnie do spełnienia ww przesłanek minister podał, iż wg danych z księgi wieczystej nr [...] przedmiotowy grunt w dacie 28 lutego 2003 r. stanowił własność K. B., H. Z. oraz M. S., wg ministra nie budzi również wątpliwości, że działka nr [...] znajdowała się w tym dniu we władaniu [...] S.A. Na potwierdzenie powyższego organ wskazał na wykaz inwentarzowy urządzeń znajdujących się na tym gruncie i zaznaczył, że kwestii samego władania [...] nie kwestionują też skarżący. Dalej minister przywołał regulacje dotyczące pojęć "linia kolejowa" i "bocznica kolejowa". W tym zakresie zaznaczył, że przepisy ustawy nie definiują tych pojęć, zatem jako wyznacznik przyjął definicje legalne zawarte w ustawie o transporcie kolejowym w wersji obowiązującej w dniu 28 lutego 2003 r. Wyjaśnił następnie, że zgodnie z art. 4 o transporcie kolejowym drogi szynowe mogą stanowić linię kolejową lub bocznicę kolejową. Pod pojęciem linii kolejowej należy rozumieć drogę szynową wraz z przyległym pasem gruntu, a także budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego oraz zajęte pod nie grunty (art. 4 pkt 2 ustawy o transporcie kolejowym) zaś bocznica kolejowa stanowi boczną drogę szynową wraz z przyległym pasem gruntu, a także budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu wraz z zajętymi pod nie gruntami, która ma połączenie z linią kolejową i służy celom władającego nią podmiotu, w szczególności do czynności załadunkowych i wyładunkowych (art. 4 pkt 3 tej ustawy o transporcie kolejowym). Wg ministra oczywistym jest, że na gruncie ww. ustawy o transporcie kolejowym pomiędzy pojęciami "bocznica kolejowa" i "linia kolejowa" zachodzi stosunek przeciwieństwa ponieważ nie ma takich bocznic, które byłyby liniami kolejowymi i nie ma takich linii, które byłyby bocznicami. Przywołał na tą okoliczność stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt V CSK 121/08 (publ. LEX nr 479335), w którym stwierdzono, że bocznica kolejowa, która nie została określona jako linia kolejowa, ale droga kolejowa połączona z linią kolejową, nie jest taką linią, a co za tym idzie nie stanowi infrastruktury kolejowej.