Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant Kinga Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. oddala skargę
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] nakazał M. S., jako właścicielce nieruchomości, na której posadowiony jest obiekt wpisany do rejestru zabytków, wykonanie robót zabezpieczających w budynku [...] w B., gm. K., w terminie do 30 czerwca 2011 r. Nakaz obejmował m. in. uzupełnienie oszklenia w oknach oraz braków w pokryciu dachowym. Powyższa decyzja została doręczona M. S. w dniu 1 lutego 2011 r. i zawierała prawidłowe pouczenie o możliwości wniesienia odwołania.
M. S. pismem z dnia 23 czerwca 2011 r., przesłanym do organu pierwszej instancji, wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji. Podała, że jest [...]-letnią schorowaną osobą, która od kilku lat nie wychodzi z domu. Cierpi na nadciśnienie, bóle zwyrodnieniowe kręgosłupa i kolan, ma problemy krążeniowe oraz przeszła leczenie [...]. Występują u niej przypadki zapominania o faktach i terminach. Na decyzję [...] WKZ z dnia [...] stycznia 2011 r. natknęła się w [...] robiąc porządki w dokumentach i stwierdziła, że nie ma na niej adnotacji o wniesieniu odwołania. W związku z powyższym chce je wnieść teraz.
Po przekazaniu tego wniosku do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego organ ten pismem z dnia 8 września 2011 r. zwrócił się do M. S. o potwierdzenie, czy przesłany wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania stanowi jednocześnie odwołanie od decyzji. W odpowiedzi na powyższe M. S. potwierdziła, że wniosek z dnia 23 czerwca 2011 r. stanowi także odwołanie od decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r. i przesłała uzasadnienie odwołania.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, a także stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu Minister podniósł, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, stanowiący jednocześnie odwołanie od decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r., został złożony przez stronę w dniu 24 czerwca 2011 r. Zgodnie z art. 58 § 1 K.p.a., w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Stosownie do art. 58 § 2 K.p.a. prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin.
Z akt sprawy wynika, że przyczyną uchybienia terminu do wniesienia odwołania był fakt zapomnienia o doręczonej w dniu 1 lutego 2011 r. decyzji, uzasadniany przez stronę wiekiem i licznymi chorobami. Powołując się na wyrok NSA z dnia 7 września 2010 r., sygn. akt. I OSK 1459/09, Minister zauważył, że jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest możliwe, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. W rozpatrywanej sprawie, wskazana przez stronę okoliczność zapominania o terminach oraz powołanie się na podeszły wiek, przebyte leczenie onkologiczne, zabiegi kardiologiczne, operację oczu, problemy z krążeniem i nadciśnieniem oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i kolan, nie uprawdopodabniają braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania. W szczególności strona nie załączyła żadnych dokumentów potwierdzających, że kłopoty z pamięcią są wynikiem choroby oraz że nagłe zaostrzenie którejkolwiek z licznych chorób czy poddanie się zabiegom czy operacjom miało miejsce w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej i trwało po jego upływie aż do wystąpienia z wnioskiem. Organ odwoławczy stanął na stanowisku, iż choroba strony mogłaby być uznana za okoliczność usprawiedliwiającą niezachowanie terminu tylko wówczas, gdyby posiadała charakter nagły, nie pozwalający jednocześnie na wyręczenie się inną osobą. Okoliczność ta winna być jednak uprawdopodobniona jakimkolwiek dokumentem.