Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie WSA Maria Tarnowska WSA Bogdan Wolski Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2009 r. nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie Miejskiego Konserwatora Zabytków w Z. z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] odmawiające wydania zaświadczenia stwierdzającego, iż nieruchomości zabudowane tj. budynek [...] położony na działce o numerze ewidencyjnym [...] oraz budynek [...], położony na działkach o numerach ewidencyjnych [...] i [...] przy ulicy [...] w Z., są utrzymywane i konserwowane zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

W uzasadnieniu postanowienia Minister podał, iż [...] Sp. z o. o. zwróciła się do Miejskiego Konserwatora Zabytków z wnioskiem o wydanie zaświadczenia stwierdzającego utrzymanie i konserwację ww. nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków pod nr [...] zgodnie z przepisami o ochronie zabytków.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. Miejski Konserwator Zabytków w Z. odmówił wydania zaświadczenia.

W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji stwierdził, iż budynki znajdujące się na ww. nieruchomościach zostały wpisane do rejestru zabytków pod numerem [...]. Budynki te są obecnie nieużytkowane, na elewacjach przysłoniętych siatkami maskującymi widoczne są znaczne ubytki tynków, spękania murów i rozwarstwienia cegieł. We wnętrzach widoczne jest osłabienie konstrukcji, spękania ścian i stropów, zacieki, zawilgocenia i zagrzybienia ścian, pokrycia dachowe nieszczelne z ubytkami. Stan obiektów organ I instancji ocenił jako zły, wymagający pilnego remontu.

Na powyższe postanowienie złożyła zażalenie [...] Sp. z o. o. podnosząc, iż zapewniła warunki prowadzenia prac konserwatorskich, a także podjęła prace konserwatorskie w odniesieniu do przedmiotowych budynków, poprzez nałożenie siatek maskująco - zabezpieczających, a stan budynków opisany w postanowieniu istniał już w momencie nabycia ich przez spółkę, która podjęła stosowne działania, by utrzymać je w tym stanie i nie dopuścić do pogorszenia kondycji. W ocenie skarżącej spółki ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami nie nakłada na właściciela zabytku obowiązku ponoszenia nakładów innych niż konieczne, a przedmiotowe budynki są utrzymane w należytym i niepogorszonym stanie.

Rozpatrując zażalenie Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach komunalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Okoliczności będące podstawą do takiego zwolnienia, stwierdza organ ochrony zabytków I instancji w drodze zaświadczenia na podstawie art. 217 § 1 pkt Kpa.

Strona 1/5
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego