Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Dorota Apostolidis (spr.) Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi [...] w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 414/15 1. wymierza Prezydentowi [...] grzywnę w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części, 4. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Infrastruktury i Budownictwa postanowieniem z dnia [...] października
2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 1992 r., sprostowaną postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1993 r., stwierdził nabycie przez Przedsiębiorstwo Państwowe - Zakłady Przemysłu w [...] z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, położonych w [...] przy ul. [...], oznaczonych w ewidencji gruntów jako działki nr [...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...],[...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...],[...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...], nr [...] o pow. [...] i nr [...] o pow. [...], uregulowane w księdze wieczystej nr [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy w [...], Wydział Ksiąg Wieczystych.
[...] pismem z dnia [...] czerwca 2014 r., sprecyzowanym pismem z dnia [...] marca 2015 r., wystąpił do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia [...] grudnia 1992 r., sprostowanej postanowieniem z dnia [...] lutego 1993 r., w części dotyczącej działek nr [...]. Pismem z dnia [...] kwietnia 2015 r. [...] wniósł o włączenie go do postępowania w charakterze uczestnika.
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2016 r. umarzającą postępowanie z wniosku [...] o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1992 r., sprostowanej postanowieniem z dnia [...] lutego 1993 r., w części dotyczącej działek nr [...], z uwagi na brak aktualnego interesu prawnego skarżących na gruncie postępowania nadzorczego. Na powyższą decyzję nie została złożona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Następnie [...] pismem z dnia [...] lutego 2017 r., sprecyzowanym w protokole przyjęcia interesanta z dnia [...] lutego 2017 r., wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1992 r., sprostowanej postanowieniem z dnia [...] lutego 1993 r.
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2017 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1992 r., w części dotyczącej działek nr [...].
Nie zgadzając się z tym postanowieniem [...] złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Po rozpatrzeniu wniosku Minister Infrastruktury i Budownictwa utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] czerwca 2017 r. W uzasadnieniu minister wyjaśnił, że postępowanie o stwierdzenie nieważności uregulowane w art. 156-159 k.p.a. jest postępowaniem nadzwyczajnym i stanowi formę nadzoru. Przedmiotem tego postępowania jest ustalenie, czy ostateczna decyzja administracyjna poddana nadzorowi w nadzwyczajnym trybie obarczona jest jedną z wad określonych w art. 156 § 1 k.p.a. Minister wyjaśnił również, że zgodnie z art. 61 § 1 k.p.a. w związku z art. 157 § 2 k.p.a. postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. W myśl z art. 61a k.p.a. gdy żądanie, o którym mowa art. 61, tj. żądanie wszczęcia postępowania, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Przepis art. 61a k.p.a. przewiduje dwie sytuacje uzasadniające odmowę wszczęcia postępowania. Pierwsza z nich ma miejsce, gdy żądanie wszczęcia postępowania pochodzi od osoby niebędącej stroną tego postępowania. Druga występuje, gdy postępowanie administracyjne nie może zostać wszczęte przez organ z innych uzasadnionych przyczyn, przy czym przyczyny te nie zostały w ustawie skonkretyzowane. Do takich przyczyn należą sytuacje, które w sposób oczywisty stanowią przeszkodę do wszczęcia postępowania, np. gdy w tej samej sprawie postępowanie administracyjne już się toczy albo w sprawie takiej zapadło już rozstrzygniecie. Przy czym, aby organ mógł odmówić wszczęcia postępowania na podstawie przepisu art. 61a § 1 k.p.a., wystarczające jest ziszczenie się choćby jednego z wyżej przedstawionych warunków. Badanie podstaw formalnoprawnych dotyczy również przedmiotu sprawy, tj. tego, czy istnieje decyzja, której ważność skarżący chce poddać ocenie, lub też czy postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności nie może być wszczęte na wniosek strony z uwagi na zapis w ustawie.