Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) Sędzia WSA Emilia Lewandowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2013 r. sprawy ze skargi "[...]" Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. po rozpatrzeniu odwołania "[...]spółki z o.o. z siedzibą w W. (dalej "[...]" spółka z o.o.) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...], orzekającą o ustaleniu odszkodowania na rzecz "[...]" spółki z o.o. w wysokości [...] zł, J. W. w wysokości [...] zł, M. W. w wysokości [...] zł, B. W. w wysokości [...] zł, Z. P. w wysokości [...] zł, Z. W. w wysokości [...] zł, M P. w wysokości [...] zł, M. S. w wysokości [...] zł oraz K. J. w wysokości [...] zł, z tytułu przejęcia na rzecz Województwa [...] prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w obrębie [...], gm. L., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha, przeznaczonej pod rozbudowę drogi w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...] do obwodnicy Miasta L., przedłużenie ul. [...] w kierunku do węzła drogowego "[...]".

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Nieruchomość położona w obrębie [...], gm. L., oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha, decyzją Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, została przeznaczona pod rozbudowę drogi w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...] do obwodnicy Miasta L., przedłużenie ul. [....] w kierunku do węzła drogowego "[...]".

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Przeznaczona pod inwestycję działka nr [...] położona jest w liniach rozgraniczających drogi wojewódzkiej nr [...], ustalonych ww. decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. i w myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. nr 193, poz. 1194 ze zm.) - dalej jako specustawa), przeszła na własność Województwa [...] z dniem, w którym ta decyzja stała się ostateczna. Podstawą dla ustalenia wysokości odszkodowania stanowiła wartość rynkowa nieruchomości, oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego T. J. w operacie szacunkowym sporządzonym w dniu [...] października 2011 r. Rzeczoznawca majątkowy ustaliła, że w dacie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla terenu, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomości obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość ta przeznaczona jest pod tereny tras komunikacyjnych [...] - drogi (ulice) główne, wojewódzkie o szerokości o liniach rozgraniczających [...] m. Przy wycenie gruntu biegła zastosowała podejście porównawcze, metodę porównywania parami. Do określenia wartości gruntu biegła przyjęła transakcje dotyczące podobnych nieruchomości gruntowych, nabywanych w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie drogi publicznej. W ten sposób wartość gruntu nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...], rzeczoznawca majątkowy obliczyła na kwotę [...] zł, wartość składnika budowlanego w postaci drogi ulepszonej żużlem na kwotę [...] zł, zaś wartość składników roślinnych na kwotę [...] zł. Łącznie biegła obliczyła wartość nieruchomości na kwotę [...] zł. Organ pierwszej instancji zauważył również, że z akt sprawy wynikało, że zarząd Spółki nie wniósł uwag do wartości nieruchomości określonej w operacie szacunkowym oraz wniósł o niezwłoczne wydanie decyzji i wypłatę odszkodowania. Ponadto pełnomocnik "[....]" spółki z o.o. wniósł o podwyższenie przysługującej spółce kwoty odszkodowania o kwotę podatku VAT w wysokości 23% wartości nieruchomości. Pozostali współwłaściciele nie złożyli w terminie oświadczenia dotyczącego wydania wywłaszczonej nieruchomości. Pismem z dnia 4 stycznia 2012 r. organ zwrócił się do pełnomocnika "[...]" spółki z o.o. o złożenie oświadczenia, iż spółka wydając przedmiotową nieruchomość w dniu [...] maja 2010 r. działała również w imieniu pozostałych współwłaścicieli. Organ poinformował, że wydanie nieruchomości jest skuteczne w przypadku, gdy wolę wydania nieruchomości wyrażą wszyscy dotychczasowi współwłaściciele wywłaszczonej nieruchomości. W wyznaczonym terminie pełnomocnik Spółki nie złożył stosownego oświadczenia. W związku z powyższym organ pierwszej instancji uznał, że brak jest przesłanek do powiększenia odszkodowania o kwotę równą 5 % nieruchomości, gdyż nieruchomość nie została wydana inwestorowi w ustawowym terminie określonym w art. 18 ust. 1 e specustawy. Odnosząc się do wniosku strony o podwyższenie wysokości odszkodowania o kwotę podatku VAT Wojewoda [...] wskazał, że ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami Dz. U. nr 102, poz. 651 ze zm.) stanowi, że odszkodowanie ustala się według wartości wywłaszczonych praw do nieruchomości, a zatem nie przewiduje powiększenia kwoty odszkodowania o taki podatek.

Strona 1/5