Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie WSA Emilia Lewandowska WSA Tomasz Szmydt Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi Z. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia nabycia nieruchomości oddala skargę
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 stycznia 2013 r. uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 2088/10 i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r. I SA/Wa 377/13 uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2010 r. o umorzeniu postępowania.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy z wniosku Z. z dnia [...] listopada 2009 r. zaskarżoną do tut. Sądu decyzją [...] z dnia [...] listopada 2014r. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm. - dalej jako kpa) Minister Administracji i Cyfryzacji (dalej jako organ/minister) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. Ww decyzją Wojewoda [...] z powołaniem się na art. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. o przejściu na osoby prawne Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych własności niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach Zachodnich i Północnych (Dz. U. Nr 16, poz. 156 - zwanej dalej ustawą) oraz § 1 i 2 uchwały Nr 303 Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1973 r. w sprawie przekazania osobom prawnym Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych własności niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach Zachodnich i Północnych (M.P. Nr 57, poz. 325 - dalej jako uchwała), odmówił stwierdzenia przejścia na rzecz Z. (dalej jako Zgromadzenie/ strona skarżąca) nieruchomości położonej w S. , oznaczonej jako działki ewidencyjne nr [...] o powierzchni 0,0113 ha, [...] o powierzchni 0,0028 ha oraz nr [...] o powierzchni 0,2738ha.
Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym:
Zawartym w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. przepisem upoważniono Radę Ministrów do przekazania na własność, w terminie do dnia 31 grudnia 1973r., nieodpłatnie osobom prawnym Kościoła Rzymskokatolickiego albo innych kościołów i związków wyznaniowych nieruchomości państwowych lub ich części położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych, które nie odpowiadały warunkom określonym w art. 1 ust. 1 ustawy (tj. jeżeli nie znajdowały się w wyłącznym faktycznym władaniu ww osób) o ile były niezbędne do wykonywania celów religijnych. Korzystając z tego upoważnienia uchwałą Nr 303 z dnia 31 grudnia 1973 r. Rada Ministrów przekazała nieodpłatnie na własność Kościoła i innych związków wyznaniowych nieruchomości państwowe lub ich części wymienione w drugim wykazie stanowiącym załącznik do uchwały. Pod poz. [...] wykazu wpisana została nieruchomość określona jako Klasztor, [...], ul. [...] Wykazanie w poz. [...] uchwały Klasztoru było konsekwencją oświadczenia złożonego w dniu [...] października 1971 r. przez A. K. - Wizytatorkę Generalną będącą przedstawicielem Z. z siedzibą we [...] przy ul. [...]. W dniu [...] stycznia 1971 r. Zgromadzenie nie władało wyłącznie żadną nieruchomością, korzystało natomiast wraz z innymi instytucjami lub osobami fizycznymi z domu zakonnego znajdującego się na nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...]. Ogólna powierzchnia całej ww nieruchomości wynosiła 42.62 a; znajdowały się tam 2 budynki przyległe do siebie w pozycji poprzecznej połączone korytarzem, zabudowanie gospodarcze, ogród i podwórze. Wg przedstawiciela Zgromadzenia nieruchomość ta w dacie złożenia oświadczenia tj. [...] października 1971 r. była użytkowana przez: 1) [...], które w domu zakonnym mieszkalnym zajmowały parter i II piętro, ogród o powierzchni 80 m2 i współużytkowały pralnię; 2) Szpital Rejonowy zajmujący cały budynek szpitalny, zabudowania gospodarcze, a w domu zakonnym: I piętro zajmowane na pokoje służbowe dla personelu, poddasze - zajmowane na pokoje służbowe i magazyn; szpital zajmował też część ogrodu i podwórze. W ww oświadczeniu z [...] października 1971 r. przedstawiciel domu zakonnego wskazał, że Zgromadzenie prosi o uznanie prawa własności na całą nieruchomość będącą w jego posiadaniu już od 1879 roku, wyjaśniając przy tym, że ta część jest konstrukcyjnie wyodrębniona od budynku szpitala i wobec tego istnieje możliwość fizycznego przedzielenia budynków oraz utworzenia oddzielnego wejścia dla [...] od strony ulicy. Z treści Protokołu nr 1 sporządzonego ze spotkania, które odbyło się w dniu 5 listopada 1971 r. w Powiatowym Biurze Geodezji i Urządzeń Rolnych w [...] przy udziale przedstawiciela Wydziału do Spraw Wyznań PWRN we [...] oraz przedstawiciela Zgromadzenia wynika, że sprawę zakwalifikowano do rozpatrzenia w trybie art. 2 ustawy. Dotyczyła ona wydzielenia z kompleksu szpitalnego znajdującego się na działkach [...] w [...] przy ul. [...] - bocznego skrzydła budynku dwupiętrowego z poddaszem posiadającego wejście oddzielne od ul. [...] i od ul. [...] a współużytkowanego wspólnie przez Szpital i zakonnice. W protokole wskazano, iż w ww budynku szpital zajmuje na parterze 3 izby, całe I piętro i całe poddasze, zaś zakonnice użytkują na parterze kaplicę i 4 izby oraz II piętro w całości. Ustalono ponadto, że zajmowane częściowo przez zakonnice skrzydło połączone jest wewnętrznym wejściem ze szpitalem, który posiada także dwa oddzielne wejścia od ul. [...]. Zakonnice wniosły o przekazanie im tegoż skrzydła budynku w całości na własność z zachowaniem dotychczasowych praw szpitala jako współużytkownika a ponadto znajdującego się tuż przed budynkiem ogrodu. W oparciu o wyżej opisane dokumenty Kierownik Wydziału do Spraw Wyznań sformułował wniosek z dnia [...] listopada 1973 r. o przekazanie na podstawie art. 2 ustawy nieruchomości na własność Kongregacji [...] , ul. [...] - części budynku mieszkalnego położonego w [...] przy ulicy [...]. Z uzasadnienia tego wniosku wynika, że ww. budynek mieszkalny stanowi część kompleksu budynków konstrukcyjnie ze sobą związanych, współużytkowanych przez Szpital Powiatowy i [...], przy proporcji użytkowania powierzchni mieszkalnej - Szpital - 320 m2, Zgromadzenie - 270 m2, z tym że piwnice i poddasze (346 m2) również były użytkowane przez Szpital. Wnioskujący wskazał przy tym, że istnieje możliwość podziału budynku w pionie oraz że jego wniosek został uzgodniony z Zespołem Powiatowym, Wojewódzkim, a także z Przełożoną [...]