Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Pirogowicz, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia WSA Elżbieta Lenart, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 marca 2021 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej [...] na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Minister Rozwoju decyzją z [...] lipca 2020 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096), dalej "kpa", utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2019r. nr [...], odmawiającą stwierdzającą nabycie z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę [...], własności nieruchomości położonej w [...], ul. [...], obr. [...] oznaczonej jako część działki nr [...] o pow. [...] ha (odpowiednio nr projektowanej działki [...]).
Wojewoda [...], działając w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r- Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), dalej "ustawa", decyzją z [...] listopada 2019 r., znak [...], odmówił stwierdzenia nabycia, z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., przez Gminę [...], prawa własności opisanej wyżej nieruchomości.
Odwołanie od ww. decyzji wniósł Prezydent [...].
Organ II instancji rozpoznając odwołanie wskazał, że materialnoprawną podstawę wydanej decyzji stanowi art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Zgodnie z tą regulacją nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niestanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stawały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.
Nabycie własności nieruchomości z mocy prawa na podstawie art. 73 ust. 1 ww. ustawy następowało jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. zostały łącznie spełnione następujące przesłanki:
- nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego,
- nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną,
- nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa, bądź jednostek samorządu terytorialnego.
Z akt sprawy wynika, iż właścicielami działki nr [...] w dniu 31 grudnia 1998 r. był P.K., co potwierdza treść księgi wieczystej nr [...].
Zatem bezspornym jest fakt, że przedmiotowa nieruchomość, w dniu 31 grudnia 1998 r. nie stanowiła własności Skarbu Państwa, ani jednostki samorządu terytorialnego.
Drugą z przesłanej jest zajęcie nieruchomości pod drogę publiczną.
Sformułowanie "nieruchomości zajęte pod drogi publiczne" zawarte w art. 73 ust. 1 ww. ustawy oznacza nieruchomości na których urządzono drogę, którą następnie zaliczono do odpowiedniej kategorii dróg publicznych. Jednak fakt ten musiał mieć miejsce przed 1 stycznia 1999 r. Uchwałą nr [...] Rady Narodowej Miasta [...] z dnia [...] maja 1986 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych i lokalnych miejskich (Dz. Urz. Województwa [...] z 1986 r., nr [...], poz. [...]) wraz z dołączonym do niej załącznikiem, ul. [...], o nawierzchni asfaltowej i długości [...] km, bez wskazania w jakim miejscu zaczyna się i kończy ten odcinek, została zaliczona do kategorii drogi lokalnej miejskiej.