Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) asesor WSA Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi [...] sp.j. w [...] na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji oddala skargę.
Minister Rozwoju, Pracy Technologii postanowieniem z dnia [...] maja 2021 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku [...] sp.j. z siedzibą w [...] o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2018 r. nr [...] orzekającej o ustaleniu odszkodowania z tytułu przejęcia na rzecz Województwa [...] prawa własności nieruchomości położonej w [...], działki nr: [...] o powierzchni [...] ha i [...] o powierzchni [...] ha, przeznaczonej na rozbudowę drogi wojewódzkiej, odmówił przywrócenia terminu do złożenia odwołania.
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że m.in. przedmiotowa nieruchomość decyzją Wojewody [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] została przeznaczona pod rozbudowę ulicy [...] drogi wojewódzkiej nr [...].
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2018 r. nr [...], orzekł o ustaleniu odszkodowania w wysokości [...] zł na rzecz Spółki z tytułu przejęcia prawa własności przedmiotowej nieruchomości. Pismem z dnia [...] maja 2019 r. Spółka złożyła odwołanie od tej decyzji Wojewody.
Minister Inwestycji i Rozwoju postanowieniem z dnia [...] maja 2019 r. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2018 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że z materiału dowodowego wynika, iż decyzja Wojewody [...] została wysłana na adres siedziby Spółki wynikający z Krajowego Rejestru Sądowego i odebrana w dniu [...] listopada 2018 r. w siedzibie strony. Osoba odbierająca pismo potwierdziła jego odbiór własnym podpisem oraz pieczęcią Spółki ze wskazaniem daty doręczenia. Spółka nie wykazała, że skierowana do niej decyzja Wojewody, pomimo jej pokwitowania przez osobę przebywającą w jej lokalu, nie została spółce doręczona. Natomiast doręczone przez stronę kopie faktur wystawianych przez Spółkę wykazują jedynie osoby upoważnione do wystawiania faktur VAT w imieniu Spółki. Odbioru korespondencji może zaś dokonać każdy pracownik regulaminowo lub zwyczajowo upoważniony do tej czynności przez swojego pracodawcę. Wobec tego organ I instancji stwierdził, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 129 § 2 kpa, bowiem doręczenie decyzji stronie nastąpiło w dniu [...] listopada 2018 r. a zatem termin na złożenie odwołania upłynął w dniu [...] listopada 2018 r. Do odwołania nie dołączono wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2019 r. Spółka wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowego odwołania. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że stała na stanowisku, iż wobec braku prawidłowego doręczenia decyzji nie można mówić o uchybieniu terminu, skoro tenże nie zaczął biec, a w konsekwencji składanie wniosku o przywrócenie terminu jest bezprzedmiotowe. Wobec odmowy doręczenia decyzji ostatecznie sprecyzowanej w piśmie organu z dnia [...] marca 2019 r. Spółka złożyła odwołanie od decyzji. Organ odwoławczy postanowieniem z dnia [...] maja 2019 r. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia złożyła wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Organ odwoławczy pismem z dnia [...] lipca 2019 r., doręczonym w dniu [...] lipca 2019 r., poinformował, że od orzeczenia nie przysługuje wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. W tej sytuacji strona, zachowując 7-dniowy termin od daty, w której dowiedziała się o uchybieniu terminu, złożyła wniosek o jego przywrócenie. W ocenie wnioskodawcy Spółka bez własnej winy nie dotrzymała terminu, będąc aż do [...] lipca 2019 r. błędnie przekonana o nieskutecznym doręczeniu decyzji. Pełnomocnik strony nie ponosi winy w uchybieniu terminu w sytuacji, w której w sposób usprawiedliwiony domaga się procesowej weryfikacji swoich twierdzeń o braku uchybienia terminu w ogóle, a po wyczerpaniu przysługujących mu środków oraz po procesowym zbadaniu, czy nie służy mu jeszcze wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, zmuszony jest przyjąć odmienne stanowisko organów i składa wniosek w ustawowy terminie, domagając się nadal, w trybie przywrócenia terminu, zbadania prawidłowości doręczenia.